Πόσοι από εσας είστε γνώστες κάποιας πολεμικής τέχνης ή σκέφτεστε ακόμα και τώρα να ξεκινήσετε;
Εγώ σίγουρα ανήκω στη δεύτερη ομάδα, αν και ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με την πειθαρχία και τους κανόνες που πρέπει να ακολουθείς όταν κάνεις κάποια πολεμική τέχνη. Πάντα μου φαινόταν πολύ μονότονο να πρέπει να αποστηθίσω όλες αυτές τις διαφορετικές κινήσεις (αν και εμένα όλες ίδιες μου φαίνονται στο περίπου) και να τις συνοδεύω με κραυγές, ξυπόλυτη, αναμαλλιασμένη και ιδρωμένη…
Όμως, η πίστα έχει δυσκολέψει και ο κόσμος έχει αγριέψει ή μπορεί έτσι να ήταν πάντα απλά δεν είχε μπει στο δικό μου μικροσκόπιο.
Και αν μου συμβεί αυτό που περιέγραψα, να βγάζω κραυγές, ξυπόλυτη, αναμαλλιασμένη και ιδρωμένη στην προσπάθεια μου να σωθώ από κάποιον;
Σίγουρα νιώθω περισσότερη ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι θα είμαι περισσότερο προετοιμασμένη για το απρόοπτο, εάν έχω μάθει τεχνικές μέσα σε κάποια σχολή και ίσως να είναι η ευκαιρία να κάνω κάτι πραγματικά και ουσιαστικά για μένα. Γιατί;
Γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο ανακουφιστικό, από το να γνωρίζεις πως είσαι σε θέση να προστατεύεις, ο ίδιος τον εαυτό σου και τη σωματική σου ακεραιότητα ή τουλάχιστον να έχεις τα εφόδια για να προσπαθήσεις…
Να ορίζεις το σώμα σου… Εσείς τι λέτε γι’αυτό; Περιμένω τα σχόλια σας γιατί με αφορούν. Μας αφορούν!
