Ας μιλήσουμε για “χημική ανακύκλωση” και fast fashion

Η γρήγορη μόδα (fast fashion) παράγει αμέτρητα ρούχα που φοριούνται συχνά για μικρό χρονικό διάστημα… και τι γίνεται μετά; Πού καταλήγουν όσα δεν θέλουμε πια;

Η μηχανική ανακύκλωση είναι μια λύση, όταν όμως τα υφάσματα δεν συνδυάζουν ίνες διαφορετικής σύστασης… Γιατί αν συνδυάζουν, τη λύση δίνει η χημική ανακύκλωση.

Ειδικότερα, μια νέα μέθοδος χημικής ανακύκλωσης μετατρέπει τα παλιά ρούχα σε πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή καινούργιων ρούχων. Η διαδικασία χημικής ανακύκλωσης διαρκεί γύρω στα 15 λεπτά.

Οι ίνες των συνθετικών υφασμάτων αντιστοιχούν «στο ένα τρίτο ή και περισσότερο των μικροπλαστικών που καταλήγουν στον ωκεανό» όπως είπε στον δικτυακό τόπο του περιοδικού Nature o Διονύσης Βλάχος από το Πανεπιστήμιο του Ντέλαγουερ στο Νιούαρκ.

Οι ερευνητές αξιοποίησαν μια χημική αντίδραση γλυκόλυσης με χρήση μικροκυμάτων, που διασπά τις ίνες σε πιο μικρά μόρια. Η αντίδραση καταφέρνει να διασπά τις συνθετικές ίνες από πολυμερή υλικά, ωστόσο δεν επηρεάζονται φυσικές ίνες.

Σε υφάσματα από καθαρό πολυεστέρα, η αντίδραση μετατρέπει το 90% των ινών σε ένα μόριο που ονομάζεται BHET. Αυτό το μόριο μετά μπορεί να αποτελέσει πρώτη ύλη για να παραχθούν νέα πολυεστερικά υφάσματα.

Αντίστοιχα, με αυτή τη μέθοδο μπορούν να ανακυκλωθούν υφάσματα από polycotton, τα οποία αποτελούνται από 50% βαμβάκι και 50% πολυεστέρα. Το καθαρό βαμβάκι, που προκύπτει μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί. Ακόμη, η αντίδραση μπορεί να ανακυκλώνει τη λύκρα, που διασπάται σε ένα μόριο με την ονομασία MDA.

Ωστόσο, η μέθοδος δεν είναι πολύ αποτελεσματική σε βαμμένα υφάσματα, όπως επίσης σε υφάσματα που έχουν υποστεί επεξεργασία για να είναι ανθεκτικά στην υπεριώδη ακτινοβολία και τη φωτιά. Σύμφωνα με επιστημονικές εκτιμήσεις όμως, όταν η μέθοδος τελειοποιηθεί θα μπορεί να ανακυκλώνει το 88% των ρούχων παγκοσμίως.

Ήξερες ότι…

– Μόνο το 1% των ρούχων υποβάλλεται σε ανακύκλωση παγκοσμίως. Τα τρία τέταρτα καταλήγουν σε χωματερές ή καίγονται για παραγωγή ενέργειας.

– Η βιομηχανία της μόδας αντιπροσωπεύει το 10% της παγκόσμιας ρύπανσης.

– Από την παραγωγή ρούχων απελευθερώνονται 1,2 δισεκατομμύρια τόνοι εκπομπών άνθρακα ετησίως.

– Η fast fashion θα μπορούσε να ευθύνεται για το 26% των εκπομπών άνθρακα μέχρι το 2050, αν δεν αλλάξει η κατάσταση.

– Περισσότερα από τα μισά ρούχα που παράγονται σήμερα φτιάχνονται από συνθετικά υλικά όπως είναι ο πολυεστέρας, που παράγεται κυρίως από πλαστικό.

– Πάνω από το 10% των πωλήσεων παγκοσμίως αντιστοιχεί σε πωλήσεις second hand. Aυτή είναι μια ευχάριστη εξέλιξη ως απάντηση στις επιπτώσεις της fast fashion στο περιβάλλον.