Έχεις ακούσει για το «σύνδρομο της πάπιας»; Αφορά στην τάση που έχουμε να μην φανερώνουμε τις εσωτερικές μας μάχες και να μην εξωτερικεύουμε ό,τι μας προκαλεί πίεση και στρες, αλλά αντίθετα να παρουσιάζουμε μια εικόνα επιτυχίας και ευτυχίας στους γύρω μας. Ο όρος ξεκίνησε από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και χρησιμοποιείται στους ακαδημαϊκούς κύκλους προκειμένου να δείξει τη διαρκή πίεση και το στρες αλλά και τις πολύ μεγάλες προσδοκίες που υπάρχουν στη σύγχρονη κοινωνία. Όπως, λοιπόν, η πάπια είναι πολύ χαριτωμένη και νομίζει κανείς πως δεν καταβάλλει προσπάθεια για να κινηθεί, έτσι κι εμείς συχνά, ενώ για να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά χρειάζεται επίπονη εργασία και πολύ άγχος, τα κρύβουμε όλα πίσω από ένα επίπλαστο χαμόγελο επιτυχίας. Πες αλήθεια… δεν το κάνεις κι εσύ;
