Το εν λόγω πόνημα ακροβατεί μεταξύ αλήθειας και ψεύδους, μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. O αναγνώστης μπορεί να το δει ως ένα παιχνίδι νομικής και δικαστικής δοκιμασίας. Όλα τα πρόσωπα που παρουσιάζονται σε αυτό είναι φανταστικά. Ή, μήπως, όχι; Μήπως είμαι εγώ, μήπως είσαι εσύ, μήπως είναι ο καθένας και η καθεμιά από εμάς; Απλοί καθημερινοί άνθρωποι –πολλές φορές πέραν πάσης υποψίας– δεν εγκληματούν και δεν οδηγούνται στο εδώλιο του κατηγορουμένου καθημερινά; Αλλά και ο δικαστής; Ένας δικαστής μπορεί όντως να αγαπάει το κακό, ακόμη κι όταν δεν το πράττει ο ίδιος;
Η ανάγνωση του βιβλίου, αυτής της ανατρεπτικής σειράς διηγημάτων μέσα από τις δικαστικές αίθουσες, μπορεί να το δείξει. Ο δικαστής είναι ένας άνθρωπος, όπως όλοι εμείς. Με σοβαρά προβλήματα συμπεριφοράς, με ελαττώματα, αλλά και με συναισθήματα. Κι όμως κρίνει τους πάντες. Παρουσιάζεται ως άμεμπτος και ηθικός, ενώ στο τέλος μπορεί να αγαπήσει το ίδιο το κακό. Το ταξίδι σε αυτόν τον υπερβατικό κόσμο του παραλόγου, μια κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή του τίμιου, του καλού, που όμως αγαπάει με πάθος το κακό, μόλις έχει ξεκινήσει…
