Καλημέρα SayYesser από Νυρεμβέργη σήμερα!!!
Ανάμεσα στα πολλά καλά που έχουν οι εκθέσεις που συμμετέχουμε είναι οι πολλαπλές και ποικίλες συναναστροφές με κόσμο. Πολύ κόσμο! Και αν ένα ερώτημα έμπαινε στο top 3 του πρώτου χαιρετισμού αυτό θα ήταν “τι κάνεις;”.
Όμως, ποσες φορές σου έχουν πει “πώς είσαι; τι κάνεις;” και πριν προλάβεις να απαντήσεις, έχουν ήδη αλλάξει θέμα ή έχουν γυρίσει αλλού το βλέμμα τους; Το “τι κάνεις” ή το “πώς είσαι;” είναι μια από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που κάνουμε καθημερινά, αλλά πόσο συχνά την εννοούμε πραγματικά;
Αυτή η μικρή φράση, που θα έπρεπε να είναι μια πρόσκληση για ουσιαστική σύνδεση, έχει γίνει σχεδόν μηχανική. Την λέμε γιατί «πρέπει», όχι γιατί θέλουμε να ακούσουμε την απάντηση. Σκέψου, όμως, πόσο διαφορετικά θα ήταν αν το ρωτούσαμε με ενδιαφέρον. Αν δίνουμε χώρο στον άλλον να μας πει πραγματικά πώς είναι, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ακούσουμε κάτι πέρα από το συνηθισμένο «όλα καλά».
Το αστείο είναι ότι κι εμείς οι ίδιοι πολλές φορές απαντάμε με ψεύτικη ευγένεια. «Καλά είμαι» λέμε, ακόμα κι όταν μέσα μας γίνεται καταιγίδα. Δεν είναι γιατί δεν θέλουμε να μιλήσουμε, αλλά γιατί έχουμε μάθει ότι οι άλλοι μπορεί να μη νοιάζονται πραγματικά. Κι έτσι, εγκλωβιζόμαστε όλοι σε έναν κύκλο κενών λέξεων.
Ίσως, λοιπόν, αξίζει να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό. Την επόμενη φορά που θα πεις «πώς είσαι;», κοίτα τον άλλον στα μάτια και άκουσε την απάντηση. Ίσως ακούσεις κάτι που δεν περίμενες. Και, όταν σε ρωτήσουν, μην απαντήσεις μηχανικά. Δώσε ένα μικρό κομμάτι από την αλήθεια σου.
Η ουσιαστική σύνδεση δεν απαιτεί μεγάλα λόγια. Απαιτεί προσοχή και αληθινό ενδιαφέρον. Και ξέρεις κάτι; Ίσως το να νοιαστείς ειλικρινά να είναι η πιο απλή πράξη καλοσύνης που μπορείς να κάνεις.
Tip of the Day: Ρώτησε κάποιον «πώς είσαι;» σήμερα και αφιέρωσε λίγο χρόνο να ακούσεις την αληθινή απάντηση γιατί οι μικρές πράξεις καλοσύνης είναι που φέρνουν τις μεγάλες αλλαγές στις σχέσεις μας.
