Καλημέρα SayYesser!!!
Μία φράση που ακούω αλλά και χρησιμοποιώ συχνά είναι η εξής: «Δεν έχει σημασία πόσες ώρες δουλεύω, ποτέ δεν νιώθω ότι κάνω αρκετά.»
Αν έχεις νιώσει και εσύ έτσι, πίστεψέ με δεν είσαι ο μόνος. Παρά το γεγονός ότι οι εργάσιμες ημέρες μας μεγαλώνουν, φαίνεται να κάνουμε λιγότερα. Αλλά γιατί συμβαίνει αυτό;
Για να κατανοήσουμε τι μας εμποδίζει να κάνουμε αυτά που πρέπει, το μόνο που έχουμε να σκεφτούμε είναι μια τυπική εργάσιμη ημέρα. Αν είσαι κι εσύ σαν εμένα, οι μέρες σου μοιάζουν κάπως έτσι:
Ξεκινάω γεμάτος ενέργεια το πρωί, διαβάζω τη λίστα με τις υποχρεώσεις μου και φαντάζομαι μια πλήρως παραγωγική μέρα. Αλλά αντί να ξεκινήσω αμέσως, θέλω να βεβαιωθώ κιόλας ότι δεν έχει συμβεί και κάτι κοσμοϊστορικό που το έχω χάσει.
Έτσι, ξεκινάω με το Twitter για τυχόν νέες ειδήσεις. Linkedin για να δω αν κάποιος σχολίασε την τελευταία μου ανάρτηση. Facebook για κοινωνική ενημέρωση. Instagram για τους ίδιους λόγους. Τα εισερχόμενά μου για να βεβαιωθώ ότι δεν εκκρεμεί κάτι.
Εντάξει, πάει και αυτό. Τώρα είναι ώρα για δουλειά.
Περίμενε… Πώς είναι ήδη 11;;; Πρέπει να αρχίσω να προετοιμάζομαι για εκείνη τη συνάντηση στις 11:30…
Πρέπει επίσης να ετοιμάσω την παρουσίαση για αργότερα αλλά και να απαντήσω σε καμιά πενηνταριά emails που μου φαίνονται σημαντικά.
Οι δικές σου ευθύνες (και περισπασμοί) μπορεί να είναι διαφορετικές, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: μια διάσπαρτη και “σπασμένη” μέρα.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι άνθρωποι κατά μέσο όρο έχουμε μόλις 2 ώρες και 48 λεπτά παραγωγικού χρόνου την ημέρα.
Αυτό προφανώς δεν σου το λέω για να σε αγχώσω και να σε πείσω να δουλέψεις παραπάνω, αντιθέτως ο λόγος που το κάνω αυτό είναι για να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε μόνο λίγες ώρες μέσα στην ημέρα για να είμαστε πραγματικά παραγωγικοί και αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να εκμεταλλευτούμε την κατάσταση, αντί να προσποιούμαστε ότι έχουμε όλο το χρόνο με το μέρος μας.
Εστιάζουμε στο πότε και στο πώς δουλεύουμε και όχι στο πόσο!
Το πρόβλημα δεν είναι ότι έχουμε μόνο ~ 3 ώρες παραγωγικού χρόνου την ημέρα. Είναι ότι κατακερματίζουμε αυτόν τον ήδη περιορισμένο χρόνο σε μικρά κομμάτια 15-20 λεπτών μεταξύ συναντήσεων, κλήσεων και άλλων περισπασμών.
Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι διαφορετικός, αλλά μάλλον δεν είναι έτσι αφού έρευνες παγκοσμίως λένε πως το 40% των εργαζομένων δεν περνούν ποτέ περισσότερο από 30 λεπτά χωρίς διακοπή κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας.
Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ ενός σταθερού εστιασμένου χρόνου 3 ωρών και μιας συλλογής κομματιών 5 λεπτών μεταξύ «επείγουσας» εργασίας.
Όταν η μέρα μας είναι ένα κατακερματισμένο χάος, μάλλον η αποτυχία είναι μονόδρομος, αφού ο ήδη περιορισμένος χρόνος μας επιβαρύνεται από:
- Εναλλαγή περιβάλλοντος: Ακόμη και η απλή εναλλαγή μεταξύ των εισερχομένων μας και της τρέχουσας εργασίας μας μπορεί να καταναλώσει το 20% της παραγωγικότητάς μας.
- Απόσπαση προσοχής: Ο εγκέφαλός μας δεν μπορεί να αλλάζει εργασίες κάθε 5 λεπτά. Ορισμένες μελέτες λένε ότι μπορεί να χρειαστούν έως και 23 λεπτά για να ανακτηθεί η εστίαση μετά τη διακοπή.
- Έλλειψη παραγωγικότητας: Περνάμε το 46,9% των ημερών μας σκεπτόμενοι κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε αυτήν τη στιγμή. Διαχωρίζοντας έτσι την προσοχή μας σημαίνει ότι οι εργασίες διαρκούν περισσότερο και είμαστε πάντα αγχωμένοι για να κάνουμε περισσότερα και αυτό μας οδηγεί σε ένα μόνο πράγμα: την έλλειψη παραγωγικότητας.
Από την άλλη πλευρά, εάν μπορούμε να αφιερώσουμε έστω και 1-2 ώρες της ημέρας μας στην έντονη εστίαση, τα οφέλη μας θα είναι άμεσα αφού πλέον θα μιλάμε για άλμα παραγωγικότητας.
Tip of the Day: Το να πιστεύεις ότι θα είσαι 100% συγκεντρωμένος για μια ολόκληρη μέρα είναι στην καλύτερη περίπτωση αφελές. Αντίθετα, πρέπει απλώς να αποδεχτείς τους περιορισμούς και τις διακοπές και στη συνέχεια να βελτιστοποιήσεις την απόδοση μέσα στην ημέρα σου γύρω από αυτούς. Πότε είναι η καλύτερη στιγμή για να εστιάσεις και να συγκεντρωθείς; Πώς θα προστατέψεις εκείνη τη χρονική στιγμή από τους περισπασμούς; Προφανώς και ακολουθεί “Sparkling Room”… αφού έψαξα, διάβασα και βρήκα πως μπορούμε να κάνουμε περισσότερα πράγματα σε 2 ώρες από ό,τι κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλη τους την ημέρα.