Ένιωσες ποτέ να πνίγεσαι από τη λίστα υποχρεώσεών σου; Ναι κι εγώ. Έχω ένα μπακαλίστικο σύστημα όπου σημειώνω καθημερινά ραντεβού και εργασίες σε ένα ημερολόγιο (με μολύβι και χαρτί, ναι τόσο γραφικό!)
Γενικά είμαι σταθερή στο να τηρώ τις προθεσμίες και να ανταποκρίνομαι σε οτιδήποτε κοινωνικό, αλλά έχω ένα μεγάλο πρόβλημα – αναβάλλω συνεχώς μικρές, ενοχλητικές, βαρετές εργασίες. Αυτό με οδηγεί σε ένα συνεχόμενο ανόητο άγχος, ένα πολύ ακατάστατο μυαλό και ένα ακόμα πιο μπερδεμένο πρόγραμμα.
Πριν από λίγους μήνες ασπάστηκα έναν κανόνα που έκανε τη ζωή μου περίπου ένα εκατομμύριο φορές πιο εύκολη. Ονομάζεται κανόνας του ενός λεπτού και το έμαθα στο Twitter. Προφανώς ο όρος είναι κάτι που σκέφτηκε η συγγραφέας και η ειδικός στην ευτυχία Γκρέτσεν Ρούμπιν, και η ιδέα είναι πολύ απλή: Εάν μια εργασία σας παίρνει ένα λεπτό ή λιγότερο για να την ολοκληρώσετε, κάντε την μόλις συνειδητοποιήσετε ότι πρέπει να γίνει.
“Επειδή οι εργασίες είναι τόσο γρήγορες, δεν είναι πολύ δύσκολο να αναγκάσω τον εαυτό μου να ακολουθήσει τον κανόνα – αλλά έχει μεγάλα αποτελέσματα”, έγραψε η Rubin σε μια ανάρτηση σχετικά με την ιδέα. “Το να κρατάω υπό έλεγχο όλες αυτές τις μικρές, ενοχλητικές εργασίες με κάνει πιο ήρεμο, λιγότερο ακατάστατο και πιο συγκεντρωμένο”.
Αυτό με γοήτευσε σε κάθε δυνατό επίπεδο: Γίνομαι πιο οργανωμένη και αισθάνομαι λιγότερο άγχος, κυριολεκτικά σε δευτερόλεπτα; Θα μπορούσε να είναι τόσο απλό;
Άντε και το ξεκινάς, τι πιθανότητες έχει να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα; Η λογική λέει ότι ο κανόνας του ενός λεπτού μπορεί να είναι χρήσιμος για άτομα που πρέπει να διαχειρίζονται καλύτερα τον χρόνο τους ή για άτομα που αναβάλλουν πολύ συγκεκριμένα πράγματα (δείτε την ατελείωτη μάχη μου με τα βρώμικα πιάτα παρακάτω).
Αν κάποιος είναι χρόνια αναβλητικός, το να του δώσεις ένα πρόγραμμα ενός λεπτού πιθανότατα δεν θα είναι αποτελεσματικό αλλά αν κάποιος χρειάζεται να μάθει δεξιότητες διαχείρισης χρόνου, το σχέδιο θα μπορούσε να λειτουργήσει. Η δημιουργία μιας συνήθειας όπως αυτή μπορεί να μας βοηθήσει να δώσουμε προτεραιότητα σε ορισμένες εργασίες και να μας εμποδίσει να καθυστερήσουμε τα πράγματα άσκοπα.
Για παράδειγμα: Το άδειασμα του πλυντηρίου πιάτων είναι μια βαρετή δουλειά που δεν μου αρέσει, επομένως δεν θα το έκανα αμέσως. Έπειτα χρησιμοποιούσα ένα πιάτο ή ένα κουτάλι και όταν ήταν βρώμικο το ξέπλενα και το άφηνα στο νεροχύτη με αποτέλεσμα απλά να μεγαλώνει ένας σωρός από ξεπλυμένα αλλά όχι καθαρά πιάτα. Στη συνέχεια, όταν τελικά έφτασα σε αυτό, θα έπρεπε να αφιερώσω 20 λεπτά αδειάζοντας το πλυντήριο πιάτων, τακτοποιώντας τα καθαρά πιάτα, μετά έπρεπε να ξαναγεμίσω το άδειο πλυντήριο με τα βρώμικα πιάτα και ενώ συνέβαιναν όλα αυτά τα έβαζα με τον εαυτό μου γιατί δεν είχα αδειάσει το πλυντήριο εξαρχής. Χάσιμο χρόνου, σωστά;
Αφού ασπάστηκα τον κανόνα, βόγκηξα μέσα μου την πρώτη φορά που άκουσα τον ήχο του πλυντηρίου πιάτων. Αλλά μπήκα με ευσυνειδησία στην κουζίνα και ξεκίνησα να αδειάζω το πλυντήριο και έτσι ως δια μαγείας μέρα με τη μέρα όλα απέκτησαν τη ρουτίνα τους.
Tip of the Day: Καθώς περνούσε ο καιρός, συνειδητοποίησα πως η συγκομιδή της δύναμης των 60 δευτερολέπτων ή λιγότερο για να κρεμάσω το σακάκι μου (ή οτιδήποτε άλλο) μειώνει την πιθανότητα να χρειαστεί να αφιερώσω οποιονδήποτε σοβαρό χρόνο στο να συμμαζέψω τελικά ένα σωρό από πεταμένα ρούχα.
Μου απελευθέρωσε επίσης ψυχικό χώρο και μου έδωσε χρόνο να επικεντρωθώ σε ό,τι θέλω, είτε πρόκειται για μία πιο χρονοβόρα δουλειά ή ακόμα και για έναν μαραθώνιο στο Netflix.
