Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!
Αν ήσουν δάσκαλος και ο μαθητής σου ζωγράφιζε την παρακάτω εικόνα, ποιες θα ήταν οι πρώτες σου σκέψεις;
Το ίδιο με σένα μάλλον σκέφτηκε και η δασκάλα του σχολείου και έτσι ζήτησε από τους γονείς του 6χρονου μαθητή επείγουσα συνάντηση.
Οι γονείς ρώτησαν το παιδί τους αν γνωρίζει το λόγο. Ο μικρός δεν ήξερε να τους απαντήσει.
Το επόμενο πρωί λοιπόν συναντήθηκαν οι γονείς με τη δασκάλα, η οποία τους ζήτησε εξηγήσεις γι’ αυτή τη ζωγραφιά του γιου τους με θέμα :”H οικογένειά μου”.
Οι γονείς ατάραχοι στην ερώτηση τι πιστεύουν ότι απεικονίζει η συγκεκριμένη εικόνα απάντησαν: “βεβαίως και ξέρουμε. Το παιδί μας, ζωγράφισε την οικογένειά μας κάνοντας καταδύσεις.”
Και σε ρωτάω: Γιατί πάει το μυαλό μας πρώτα στο κακό; Μήπως η πραγματικότητα και η καθημερινότητά μας, έχουν γίνει τόσο αναπάντεχα σκληρές και ο νους μας πλέον αυτομάτως σκέφτεται μόνο άσχημα πράγματα; Μήπως έχουμε χάσει την πίστη μας στους ανθρώπους γύρω μας και φοβόμαστε όποιον συμπεριφέρεται καλά; Πόσο δύσπιστοι είμαστε πια στην καλοσύνη; Πώς τα καταφέραμε, το κακό να είναι το φυσιολογικό και το καλό, το αθώο, το αγνό… να μας τρομάζει και μόνο η σκέψη για την πονηριά που ίσως κρύβει;
Κάποτε ένας καθηγητής ιατρικής μάλωνε τους φοιτητές του και τους επαναλάμβανε: “Συνάδελφοι, πρώτα την προφανή διάγνωση και μετά τη σπάνια, την περίεργη,…… το κακό.”
Tip of the Day: Το προφανές μωρέ! Χάσαμε την ψυχραιμία μας παιδιά… Ας δουλέψουμε όλοι λίγο περισσότερο με την ψυχή μας και ας αφήσουμε το καλό να μας περικυκλώσει και να απλωθεί γύρω μας. Δεν σου λέω να μην είσαι alert, όμως έστω για μία φορά έτσι για την αλλαγή, όταν δούμε κάτι μπροστά μας ας είναι η πρώτη μας σκέψη καλή και ας διαψευστούμε -αν χρειαστεί, μετά…
