Καλημέρα SayYesser!!!
Παρασκευούλα σήμερα και όλοι ανυπομονούμε για το Σαββατοκύριακο… Τι γίνεται όμως το βράδυ της Κυριακής; Προσωπικά με το που θα έρθει το απόγευμα της Κυριακής με πιάνει ένα σφίξιμο, μία στεναχώρια ανεξήγητη, μία ήπια κατάθλιψη θα πω… Τι όμως πραγματικά με ενοχλεί;
Λυπήθηκα που τελείωσε το Σαββατοκύριακο; Λυπάμαι για το τέλος της ανεμελιάς και την έναρξη της δουλειάς; Είμαι λυπημένη γενικότερα για την τρέχουσα κατάσταση της ζωής μου, τις ευκαιρίες που χάθηκαν, για όσα περίμενα και δεν ήρθαν και έτσι νιώθω συναισθηματική εξάντληση που την κρύβω πίσω από ένα απόγευμα Κυριακής; Συνήθως όταν έχεις τέτοια συναισθήματα, κλείνεις τα μάτια και αντιστέκεσαι. Όμως η αντίσταση είναι μια θεμελιώδης αναντιστοιχία συναισθήματος και δράσης.
Η αντίσταση είναι μια μορφή γνωστικής και συναισθηματικής ασυμφωνίας. Είναι η απροθυμία να αποδεχτείς κάτι.
Ωστόσο, τα πράγματα μοιάζουν να γίνονται πολύ καλύτερα μόλις επιτρέψεις στον εαυτό σου να νιώθει λυπημένος. Το να επιτρέπεις ένα συναίσθημα είναι ουσιαστικά το ίδιο με το να σταματήσεις την αντίσταση. Με άλλα λόγια, το να αφήνεις τα συναισθήματα να συμβαίνουν είναι μέρος αυτού που σημαίνει να αποδέχεσαι τα πράγματα όπως είναι και εν τέλει να τα αντιμετωπίζεις.
Το κυριότερο συναίσθημα της Κυριακής είναι ο φόβος για τη νέα εβδομάδα που ξεκινάει. Τι θα γινόταν όμως αν αφήναμε τον φόβο μας να ξεδιπλωθεί; Μερικές φορές, όταν δίνουμε στον εαυτό μας χώρο να βυθιστεί στη “φρίκη” μιας κατάστασης, έχουμε μια πιο αληθινή αίσθηση του πόσο μεγάλη είναι στην πραγματικότητα. Έτσι, δίνοντας χώρο για επέκταση, ανακαλύπτεις με τι έχεις πραγματικά να κάνεις. Ίσως ο φόβος σου να είναι πραγματικά τεράστιος, ίσως όμως να τον έχεις υπερεκτιμήσει και να μην είναι τόσο ανίκητος όσο σου φαντάζει τώρα. Όταν ο φόβος μας ξεδιπλώνεται μας μαρτυράει το ακριβές μέγεθος και αυτό μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο ως πληροφορία για να τον νικήσουμε.
Άντε λοιπόν και κατανοούμε ότι ο φόβος μας είναι όντως μεγάλος, τι κάνουμε; “Καθόμαστε” μαζί του και τον αποδεχόμαστε, σιγά σιγά, αφού στην αποδοχή δεν αρέσει να βιάζεται. Για να ξέρεις, η απάντηση στον φόβο της νέας εβδομάδας είναι η ρουτίνα. Ο φόβος “φοβάται” τη ρουτίνα.
Tip of the Day: Προσπάθησε να χτίσεις μία γέφυρα το βράδυ της Κυριακής με την δύσκολη εβδομάδα που ακολουθεί. Μπορείς να καταγράψεις αυτά που έχεις να κάνεις, ακόμα και να προετοιμάσεις δουλειά που θα σου γλιτώσει ώρες μέσα στην εβδομάδα. Βάλε στόχους και προσπάθησε να κατακτήσεις όσους περισσότερους μπορείς τις επόμενες μέρες καθώς αυτό θα σου δώσει δύναμη και σιγουριά να αντιμετωπίζεις τις Κυριακές πια σαν σύμμαχο και όχι με φόβο. Ας πούμε ότι η Κυριακή το βράδυ θα γίνει η αφετηρία σου για όλα τα υπέροχα που σε περιμένουν μέσα στην εβδομάδα… και αν που και που νιώσεις τον φόβο να σε περικυκλώνει, μην αγχώνεσαι, αγκάλιασέ τον, κατανόησέ τον και αποδέξου τον, εξάλλου συμβαίνει σε όλους μας!
