Αν κάτι δεν είναι δεδομένο, αυτό είναι ο χρόνος…

Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!

Αν κάτι είναι ανίκητο σε αυτή τη ζωή και δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί του, αυτό είναι ο χρόνος. Και ενώ είναι προνόμιο να μεγαλώνουμε δεν είμαι ακόμα σίγουρη ότι ζούμε τη ζωή μας όπως θέλουμε και ότι απολαμβάνουμε το χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας.

Όμως πόσο λάθος ή σωστά χρησιμοποιούμε τον χρόνο μας; Η αλήθεια είναι πως κανείς δεν πέθανε ποτέ και ευχόταν να μπορούσε να έχει δουλέψει περισσότερο. Κανείς δεν πέθαινε και ευχήθηκε να έβλεπε ένα ακόμα επεισόδιο από την αγαπημένη του σειρά. Και σίγουρα κανένας ετοιμοθάνατος δεν ευχήθηκε να είχε περισσότερο χρόνο για να καθάριζε για μία τελευταία φορά το σπίτι του.

Το ήξερες, πως αν ξοδεύεις μια ώρα κάθε μέρα καθαρίζοντας το σπίτι και ζήσεις μέχρι τα βαθιά γεράματα των 80, θα έχεις ξοδέψει πάνω από χίλιες μέρες της ζωής σου καθαρίζοντας, διπλώνοντας ρούχα και σιδερώνοντας; 1000 ολόκληρες μέρες, το διανοείσαι;

Περνάνε τα χρόνια και ενώ όπως σου είπα είναι προνόμιο να γερνάς οφείλεις στον εαυτό σου να μεγαλώνεις μεν να απολαμβάνεις δε. Δεν έγινε και κάτι αν δεν μαγείρεψες, δεν καθάρισες και δεν σιδέρωσες. Δεν έγινε κάτι αν αποφάσισες να σηκωθείς επιτέλους από τον καναπέ και θέλησες να χαλάσεις χρήματα για να πας μια εκδρομή, ένα σινεμά και να κάνεις κάτι που σε ευχαριστεί ακόμα και αν χρειάζεται να ξοδέψεις. Δεν έγινε και κάτι αν αποφάσισες πως είσαι οκ με τα λεφτά που έχεις και δεν θέλεις πλέον να κάνεις υπερωρίες ή extra δουλειές γιατί αυτό που θέλεις είναι να βγάζεις τόσα όσα με την ελάχιστη δυνατή δουλειά και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας σου να τις αφιερώνεις σε σένα. Όλα είναι οκ. Μεγαλώνουμε, αλλάζουμε και ναι είμαστε τυχεροί για κάθε δευτερόλεπτο που κερδίζουμε σε αυτό τον κόσμο, όμως κανείς δεν μας μιλάει και για το δύσκολο κομμάτι του να γερνάς.

Δεν είναι οι ρυτίδες ή τα γκρίζα μαλλιά. Δεν είναι τα πέντε ή δέκα επιπλέον κιλά.

Ξυπνάς μια μέρα και όλα άλλαξαν. Όλα έγιναν. Ανήκουν πλέον στο παρελθόν και είναι ιστορία.

Tip of the Day: Μέσα στην αναταραχή της ενηλικίωσης, της ανατροφής των παιδιών και της πληρωμής λογαριασμών, δεν προσέξαμε καν πότε τα όνειρά μας γλίστρησαν μέσα από την κλεψύδρα. Τα όνειρά μας που σαν φυλαχτό τα κρατήσαμε για όταν θα έχουμε χρόνο γλίστρησαν και έφυγαν επίσης. Κόκκοι άμμου τα δευτερόλεπτα της ζωής μας που περνούν και δεν επιστρέφουν. Όσο μεγαλώνουμε χανόμαστε. Αν είσαι από τους τυχερούς θα βρεις ένα νέο όνειρο και με τη σοφία που έχεις θα το κυνηγήσεις σήμερα, αμέσως, τώρα… Οι περισσότεροι όμως δεν το κάνουν. Απλώς γεμίζουν τις ώρες τους με τηλεόραση και ρουτίνα.

Ξέρεις ποια δε θα ήθελα να είναι η τελευταία σκέψη μου; Ότι δεν είχα το θάρρος να ζήσω μια ζωή αληθινή για μένα. Όχι, δεν το δέχομαι να με αφήσω να μου συμβεί.

Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ πόσα πολλά δεν ξέρω. Αλλά υπάρχει ένα πράγμα που ξέρω σίγουρα. Ο χρόνος δεν μας δίνει υποσχέσεις, εγώ όμως δίνω μία στον εαυτό μου πως δεν θα αφήσω ξανά τίποτα στην τύχη του. Εσύ;