Καλημέρα και καλή εβδομάδα SayYesser!
Το τελευταίο διάστημα είμαι συνέχεια με μια βαλίτσα στο χέρι, καθώς οι επαγγελματικές μου υποχρεώσεις το απαιτούν. Δεν παραπονιέμαι καθόλου, γιατί το επέλεξα και πραγματικά όσο κι αν με κουράζει και με κάνει να βρίσκομαι μακριά από την οικογένειά μου και τους φίλους μου, είναι κάτι που με γεμίζει! Στο πρόσφατο ταξίδι μου και συγκεκριμένα κατά την ώρα της πτήσης – ναι, κάτι τέτοιες στιγμές φιλοσοφώ – σκέφτηκα πόσο τυχερή είμαι που έχω στη ζωή μου πραγματικούς φίλους. Ανθρώπους που μπορεί να μην βλέπω πάντα όσο θα ήθελα, αλλά ξέρω ότι δεν θα με προδώσουν και ότι θα είναι εκεί για μένα, όπως κι εγώ, όποτε χρειαστεί.
Σίγουρα υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που οι φίλοι αποδείχτηκαν… φίδια, γι’ αυτό και σήμερα θα μοιραστώ μαζί σου έναν μύθο του Αισώπου…
«Κάποτε δυο φίλοι βάδιζαν στον ίδιο δρόμο. Περπατούσαν σε έναν δρόμο άγνωστο μέσα από βουνά και κοιλάδες. Παρόλο που βρισκόταν σε άγνωστο μέρος, ο άντρας ένιωθε ασφαλής γιατί ήταν σίγουρος ότι ο φίλος του θα τον βοηθούσε να αντιμετωπίσει οποιονδήποτε κίνδυνο εμφανιζόταν μπροστά τους.
Εκεί που περπατούσαν και συζητούσαν για να περάσει η ώρα, ξαφνικά μια αρκούδα παρουσιάστηκε μπροστά τους, στη μέση του δρόμου. Ο ένας άντρας, έτρεξε γρήγορα σε ένα κοντινό δέντρο, άρπαξε ένα κλαδί και σκαρφάλωσε. Έτσι κατάφερε να γλιτώσει από την αρκούδα που δεν τον έβλεπε. Ο άλλος έμεινε για μια στιγμή ακίνητος και μετά έπεσε στο έδαφος με σκοπό να υποκριθεί ότι είναι νεκρός.
Το άγριο θηρίο έτρεξε αμέσως πάνω από τον άντρα που ήταν στο έδαφος, με σκοπό να αρπάξει το θύμα του. Με τα γαμψά αρκουδίσια νύχια της, σήκωσε τον κακόμοιρο άντρα από το έδαφος. Τα πόδια και τα χέρια του είχαν γίνει, από τον φόβο του, τόσο άκαμπτα και παγωμένα ώστε η αρκούδα νόμισε ότι πραγματικά είχε βρει ένα πτώμα. Έτσι, παρά τον θυμό της, εγκατέλειψε τον άντρα και έφυγε μακριά, για να πάει στη φωλιά της.
Όταν ο άλλος αισθανόταν πλέον ασφαλής, αφού δεν έβλεπε την αρκούδα, κατέβηκε από το δέντρο και ρώτησε τον φίλο του θέλοντας να κάνει και τον έξυπνο «Πες μου φίλε μου, τι σου είπε η αρκούδα όταν ήσουν ξαπλωμένος, τρέμοντας από τον φόβο; Πρέπει να σου είπε πολλά πράγματα σε αυτή τη μεγάλη συζήτησή σας». Κι εκείνος του απάντησε: «Να μην ταξιδεύω από δω και μπρος με φίλους που με εγκαταλείπουν την ώρα του κινδύνου».
Tip of the Day: Τη δύσκολη ώρα, την ώρα του “κινδύνου” φαίνονται οι πραγματικοί φίλοι. Μην μπερδεύεσαι: άλλο οι παρέες και άλλο οι φίλοι. Μπορεί να συγχώρησες πολλούς ανθρώπους που σου φέρθηκαν αχάριστα και που δεν ήταν εκεί για σένα όταν τους χρειαζόσουν… αλλά τουλάχιστον μην ξεχνάς! Προχώρα παρακάτω με όσους άντεξαν στα δύσκολα και αξίζουν να (λένε ότι) είναι φίλοι σου.
