Καλημέρα SayYesser!!!
Φτάσαμε αισίως στον τελευταίο μας καφέ για φέτος…
Για σήμερα λοιπόν θα μοιραστώ μαζί σου κάτι που διάβασα πολλά πολλά χρόνια πριν και το ανακαλώ στη μνήμη μου καθε τέλος του χρόνου, που για μένα γράφεται η τελευταία σελίδα του δικού μου βιβλίου για τη χρονιά που πέρασε.
“Η πραγματικότητα είναι ότι τίποτα δεν είναι δικό σου για να το κρατήσεις για πάντα. Έτσι δανείζεσαι χρόνο, αγάπη και χαρά. Τα περιεργάζεσαι σαν βιβλία από τη βιβλιοθήκη και προσπαθείς να μην περάσεις τη ζωή σου θρηνώντας στιγμές που πέρασαν ή ανθρώπους που σου λείπουν ενώ στην πραγματικότητα δεν ήταν ποτέ δικοί σου για να τους κρατήσεις.
Άκου τι θα κάνεις! Λάτρεψε κάθε σελίδα του βιβλίου της ζωής σου, που γυρίζεις. Ακόμα και αυτές που λερώνονται με δάκρυα, αυτές που σε γεμίζουν με χαρά, αυτές που σε θυμώνουν, αυτές που σε πληγώνουν και σε απογοητεύουν… Είναι όλες δικές σου. Όταν τελειώσει η χρονιά και φτάσεις στην τελευταία σελίδα, τότε κλείσε το βιβλίο και τοποθέτησέ το στο πίσω ράφι. Χαμογέλα, είσαι ακόμα εδώ και ήρθε η ώρα να γεμίσεις το επόμενο.”
Tip of the Day: Σου επιτρέπεται να κλάψεις για το τέλος μιας ιστορίας όμως επιβάλλεται να πιάσεις το επόμενο βιβλίο από την αρχή και να ξεκινήσεις ξανά… Αυτό είναι η ζωή, τεύχη με καλές και κακές στιγμές και βασικό ήρωα εσένα.
Και επειδή εσύ κρατάς την κενή σελίδα, εσύ και το μολύβι σου εύχομαι τη φετινή χρονιά να πραγματοποιήσεις όλα σου τα όνειρα, να βγεις μπροστά και να ανέβεις ψηλά να φτάσεις εκεί που ποθεί η καρδούλα σου, σου εύχομαι πραγματικά η φετινή χρονιά να είναι τόσο υπέροχη για σένα που να μουσκέψουν όλες οι σελίδες από δάκρυα χαράς και ευτυχίας, γιατί είσαι εσύ, γιατί μπορείς και γιατί το αξίζεις… Εγώ πιστεύω σε σένα, τώρα πίστεψε και εσύ στον εαυτό σου και ξεδίπλωσε αυτό που κρύβεις μέσα σου!
Καλή χρονιά SayYesser μου, σε ευχαριστώ …και φέτος!
