Εθισμένος στα πάντα. Γίνεται; Γίνεται!

Από τους εθισμούς μου, αυτοί οι τρεις είναι οι πιο δυνατοί: Εργασία, φαγητό και τσιγάρο.
Ναι, είμαι εργασιομανής. Μου αρέσει να δουλεύω. Είμαι έξω για διασκέδαση και πάντα το μυαλό μου είναι γύρω από τη δουλειά. Όλα τα συνδυάζω με τη δουλειά. Από το σινεμά που θα πάω με τα παιδιά και μετά θα γράψω κάποιο σχετικό άρθρο, μέχρι το ονειρικό χωριό στη μέση του πουθενά που σκέφτομαι το επόμενο βίντεο για λογαριασμό κάποιου πελάτη. Στην αρχή το πολεμούσα, τώρα απλά προσπαθώ να το περιορίσω και έχω μάθει να ζω με αυτόν τον τρόπο.

Σε ό,τι αφορά το κάπνισμα, τα άλματα που έχω κάνει είναι πραγματικά επιπέδου Τεντόγλου, καθώς έχω περιορίσει αυτή την επιβλαβή συνήθεια σε μόλις ένα πακέτο το μήνα και ίσως λιγότερο. Αυτό μου συνέβη όταν ανακάλυψα πως δεν ήθελα πραγματικά να καπνίζω, δεν είχα αληθινή ανάγκη τον καπνό αλλά είμαι αυτό που ονομάζουν social smoker, δηλαδή σχεδόν ποτέ δεν καπνίζω όταν είμαι μόνη μου και συνήθως καταναλώνω περισσότερα τσιγάρα όταν βγαίνω έξω για ποτό ή καφέ με φίλους. Έτσι για την παρέα.

Αυτό όμως που πραγματικά δεν μπορώ να περιορίσω είναι η αγάπη μου για το φαγητό. Πολύ πρόσφατα ανακάλυψα πως αυτή η αγάπη μου είναι μία τοξική εθιστική σχέση λατρείας με το φαγητό, καθώς πλέον είχα φτάσει και σε σημείο υπερφαγίας. Στενοχωριέμαι; Τρώω. Είμαι χαρούμενη; Τρώω. Είμαι αγχωμένη; Τρώω. Δεν υπάρχει σωτηρία σου λέω! (Δεν έχω κάνει ακόμα σχετική πρόοδο, όμως να ξέρεις το παλεύω…).

Εκτός από τα βασικά αγκαθάκια στη ζωή μου, έχω και άλλα μη νομίζεις… Για παράδειγμα αν ασχοληθώ με ένα χόμπι, έχω εμμονή με αυτό μέχρι να το βαρεθώ. Αν μου αρέσει κάποιο ρούχο, το φοράω μέχρι να μη θέλω να το ξαναδώ στα μάτια μου. Αν μου αρέσει μία σειρά, τη βλέπω μονορούφι και μετά απελπίζομαι γιατί δεν έχω εναλλακτική τώρα που τελείωσε. Αν θυμώσω, θυμώνω πολύ και έπειτα μου περνάει τόσο γρήγορα που δεν θυμάμαι καν τον λόγο της οργής μου. Μου αρέσει να παίζω παιχνίδια είτε στο playstation είτε στο κινητό, όμως είμαι ικανή να απορροφηθώ για ώρες και να αφήσω άλλα σημαντικά απλά να περιμένουν. Τα κάνω όλα πολύ. Όμως με τον καιρό έμαθα να μην τρέχω να ξεφύγω από τον όποιο εθισμό μου μεγάλο ή μικρό, αντίθετα έμαθα να αναγνωρίζω πλέον πως όλες αυτές οι εθιστικές τάσεις είναι σε μεγάλο βαθμό μέρος αυτού που είμαι. Αυτά τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας είναι μέρος του εαυτού μου και ήταν πάντα. Και πάντα θα είναι. Σημασία έχει τι κάνω μαζί τους, πώς τους διαχειρίζομαι και πόσο τους επιτρέπω να έχουν τον έλεγχο.

Tip of the Day: Αυτό που δεν συνειδητοποιούσα ως νεαρή γυναίκα ήταν ότι αντί να υποχωρήσω στους εθισμούς μου ή να τους καταπολεμήσω, θα μπορούσα να προσπαθήσω να τους διαχειριστώ καλύτερα. Ίσως ακόμα και να μπορούσα να τους χρησιμοποιήσω προς όφελός μου. Όχι τους ίδιους τους εθισμούς αλλά την επιθυμία. Τι είναι πιο ισχυρό η επιθυμία ή ο έλεγχος; Η επιθυμία ή η ανάγκη ελέγχου μιας κατάστασης. Όταν η επιθυμία συναντά τη δίψα μου για έλεγχο, ποια κερδίζει;