Η χαρά της Ζωής …αγνοείται όσο μεγαλώνουμε;

Καλημέρα SayYesser!!!

43 ετών και 1 ημέρας σήμερα… και στον απόηχο των χθεσινών μου γενεθλίων αναρωτιέμαι: Η Χαρά της Ζωής, γιατί αγνοείται καθώς μεγαλώνουμε;
Η παιδική ηλικία είναι γεμάτη από ξέγνοιαστες στιγμές, ατελείωτο γέλιο και απέραντη χαρά. Αλλά καθώς μεγαλώνουμε, η αίσθηση αυτή της χαράς φαίνεται να ξεθωριάζει, σαν να την κλέβει ο χρόνος και οι ευθύνες της ζωής. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τι είναι αυτό που μας κάνει να χάνουμε την παιδική μας ευφορία όσο περνούν τα χρόνια; Μήπως είναι το βάρος των ευθυνών που μεγαλώνοντας, η ζωή μας γεμίζει υποχρεώσεις; Από τις σπουδές και την εργασία μέχρι την οικογένεια και τα οικονομικά, οι ευθύνες μας πολλαπλασιάζονται. Το άγχος της καθημερινότητας, οι προθεσμίες και οι υποχρεώσεις μας αποσπούν την προσοχή και μας αφήνουν λιγότερο χρόνο για χαλάρωση και διασκέδαση.
Ή μήπως φταίει η απώλεια της αθωότητας; Η παιδική αθωότητα μας επιτρέπει να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ροζ γυαλιά, γεμάτα θαυμασμό και περιέργεια. Ωστόσο, καθώς μεγαλώνουμε, οι εμπειρίες της ζωής – απογοητεύσεις, απώλειες και αποτυχίες – μας κάνουν πιο επιφυλακτικούς και κυνικούς. Η μαγεία της αθωότητας δίνει τη θέση της στην πραγματικότητα, και αυτό μπορεί να μειώσει την αίσθηση της χαράς.
Ίσως και να ευθύνονται οι κοινωνικές πιέσεις σε ένα βαθμό, καθώς οι προσδοκίες αυξάνονται με την ηλικία. Πρέπει να είμαστε επιτυχημένοι, να διατηρούμε την εικόνα μας και να ανταποκρινόμαστε σε πολλαπλούς ρόλους. Αυτές οι πιέσεις μπορούν να μας απομακρύνουν από τις απλές χαρές της ζωής, καθώς επικεντρωνόμαστε στη συμμόρφωση με τα κοινωνικά πρότυπα.
Τελικά καταλήγω πως η χαρά αγνοείται αφού όσο ολοκληρώνουμε περιστροφές γύρω από τον ήλιο τόσο μειώνεται και η φυσική μας ενέργεια. Η νεότητα συνοδεύεται από απεριόριστη ενέργεια και ζωτικότητα. Καθώς μεγαλώνουμε, η φυσική μας ενέργεια μειώνεται, κάνοντάς μας λιγότερο δραστήριους και πιθανόν πιο κουρασμένους. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητά μας να απολαμβάνουμε τις δραστηριότητες που κάποτε μας έδιναν χαρά.

Tip of the Day: Οφείλουμε στον εαυτό μας αλλά και στο παιδί που κρύβουμε μέσα μας να ανακτήσουμε τη χαρά! Παρά τα παραπάνω, η χαρά δεν είναι αποκλειστικότητα των παιδιών. Η ευτυχία μπορεί να βρεθεί σε κάθε ηλικία, αρκεί να την αναζητήσουμε και να την καλλιεργήσουμε. Μικρές στιγμές απόλαυσης, χόμπι, κοινωνικές συναναστροφές και αυτοφροντίδα μπορούν να φέρουν πίσω τη χαρά στη ζωή μας. Ας κάνουμε τη χαρά στη ζωή μας επιλογή και όχι απλά προνόμιο της πάλαι ποτέ παιδικής μας ηλικίας…
Άντε και καλό μας Σαββατοκύριακο!!!