Το σεξ είναι σαν τη μόδα. Πόσοι διαφορετικοί τρόποι μπορεί να υπάρχουν για να συνδυάσεις ένα πουκάμισο; Και όμως, η μόδα εξελίσσεται. Ανανεώνεται. Κάνει κύκλους. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με την οικειότητα σε μια σχέση: δεν υπάρχει «μία σωστή συνταγή». Υπάρχει η περιέργεια, η ανακάλυψη, η διάθεση να εξερευνήσεις τον άλλο ξανά και ξανά.
Γιατί αλήθεια, τι σημαίνει “σεξουαλική εκπαίδευση για ζευγάρια”; Ότι κάποιος θα έρθει να μας πει τι να κάνουμε στο κρεβάτι; Καμία σχέση. Σημαίνει να σταματήσουμε να θεωρούμε ότι το σεξ είναι κάτι που “απλά γίνεται”. Σημαίνει να ξεβολευτούμε από τα «έτσι είμαστε εμείς», να δούμε με ειλικρίνεια τι πάει καλά και τι όχι, και να αρχίσουμε να μιλάμε.
Ναι, να μιλάμε. Όχι να μαντεύουμε, όχι να υποθέτουμε. Να ρωτάμε τι αρέσει, τι λείπει, τι φοβίζει, τι θα ήθελε να δοκιμάσει ο άλλος, τι χρειάζεται για να νιώσει άνετα. Και το βασικότερο: να λέμε κι εμείς.
Γιατί το σεξ, όταν συμβαίνει σε μακροχρόνια σχέση, έχει μια μαγική δυνατότητα. Μπορεί να γίνει βαρετό ή να γίνει βαθύτερο. Μπορεί να γίνει αγγαρεία ή να γίνει το πιο δυνατό σημείο της σχέσης. Η διαφορά δεν είναι στην τεχνική – είναι στην επικοινωνία.
Δεν είναι θέμα εμπειρίας. Είναι θέμα πρόθεσης.
Δεν έχει σημασία αν είστε μαζί έξι μήνες ή έξι χρόνια. Δεν έχει σημασία αν το σεξ σας είναι “συχνό” ή “σπάνιο”, “έντονο” ή “τρυφερό”. Σημασία έχει να έχετε πρόθεση να ακούσετε ο ένας τον άλλον χωρίς άμυνες και χωρίς ντροπές. Το σεξ είναι προσωπική υπόθεση, αλλά η σεξουαλική ικανοποίηση σε μια σχέση είναι υπόθεση δύο.
Και εδώ μπαίνει η έννοια της «εκπαίδευσης». Όχι με την έννοια του δασκάλου και του μαθητή – αλλά με την έννοια της διάθεσης να μάθεις. Τον άλλο. Τον εαυτό σου. Το πώς έχουν αλλάξει τα σώματά σας, οι επιθυμίες σας, τα όριά σας.
Μιλάμε για όλα; Όχι ακόμα. Αλλά μπορούμε να ξεκινήσουμε.
Πολλά ζευγάρια δεν μιλούν ποτέ πραγματικά για το σεξ τους. Μπορεί να μιλούν για λογαριασμούς, για τις δουλειές, για τα παιδιά, για το τι θα φάνε αύριο. Αλλά δεν κάθονται να πουν “πώς νιώθεις όταν κάνουμε σεξ;”, “υπάρχει κάτι που σου λείπει;”, “θέλεις να δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο;”, “πότε νιώθεις πιο κοντά μου;”. Κι όμως, αυτές είναι οι συζητήσεις που χτίζουν εμπιστοσύνη και επανασύνδεση.
Δεν χρειάζεται να ξεκινήσετε με βαριά θέματα. Μπορεί να είναι μια χαλαρή κουβέντα στον καναπέ, ένα ειλικρινές μήνυμα στο κινητό, μια εξομολόγηση μετά από μια τρυφερή στιγμή. Αρκεί να είναι αληθινή.
Η οικειότητα δεν είναι στάσιμη. Εξελίσσεται όπως κι εσείς.
Το σώμα αλλάζει. Οι ανάγκες αλλάζουν. Οι φαντασιώσεις επίσης. Και είναι απολύτως υγιές να θέλεις άλλα πράγματα στα 30 σου, άλλα στα 40 σου και άλλα στα 50 σου. Αυτό δεν είναι ένδειξη «προβλήματος». Είναι απόδειξη ότι είσαι ζωντανός. Και ότι μεγαλώνεις – μαζί με τον άνθρωπό σου.
Η σεξουαλική ζωή ενός ζευγαριού μπορεί να γίνει πηγή επανασύνδεσης, ακόμα και μετά από φάσεις ρουτίνας ή απομάκρυνσης. Αρκεί να το θέλουν και οι δύο. Όχι πάντα με τον ίδιο τρόπο, ούτε με τον ίδιο ρυθμό. Αλλά με σεβασμό και διάθεση για ουσιαστική επαφή.
Και κάτι τελευταίο: δεν υπάρχει «φυσιολογικό»
Μην πιστεύεις τα άρθρα που λένε «πόσες φορές την εβδομάδα κάνουν σεξ τα ευτυχισμένα ζευγάρια». Η ευτυχία δεν μετριέται σε συχνότητες. Ούτε σε τεχνικές. Μετριέται στο πώς νιώθεις μέσα στη σχέση σου – αν σε βλέπουν, αν σε ακούνε, αν σε αγγίζουν με τρόπο που σου λέει: είμαι εδώ.
Και εκεί, κάπου ανάμεσα στις λέξεις, τα χάδια και τις σιωπές, αρχίζει η πραγματική σεξουαλική εκπαίδευση. Που δεν τελειώνει ποτέ. Ευτυχώς.
