Τα χαμάμ, γνωστά και ως τουρκικά λουτρά, έχουν τις ρίζες τους στις ρωμαϊκές και βυζαντινές θέρμες. Η πρώτη ιστορική αναφορά σε ένα οργανωμένο χαμάμ, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, έγινε τον 7ο αιώνα κατά τη διάρκεια της εξάπλωσης του Ισλάμ. Το χαμάμ συνδέθηκε με τις θρησκευτικές πρακτικές των μουσουλμάνων, καθώς η καθαριότητα θεωρείται βασικό στοιχείο της πίστης.
• Τα χαμάμ ενσωμάτωσαν στοιχεία από τα ρωμαϊκά λουτρά, αλλά προσαρμόστηκαν για να καλύψουν τις θρησκευτικές και κοινωνικές ανάγκες της μουσουλμανικής κοινότητας.
• Ο σχεδιασμός τους περιλάμβανε θερμούς, χλιαρούς και ψυχρούς χώρους, προσφέροντας όχι μόνο καθαριότητα, αλλά και κοινωνική αλληλεπίδραση.
Το χαμάμ δεν ήταν μόνο τόπος καθαρισμού. Στους οθωμανικούς χρόνους, λειτουργούσε και ως κέντρο κοινωνικών εκδηλώσεων, όπως γάμοι και τελετές, ενώ οι γυναίκες το χρησιμοποιούσαν ως χώρο κοινωνικοποίησης.
