Καλημέρα SayYesser!!!
Παγκόσμια Ημέρα Διατροφής σήμερα και φτιάξε καφέ, να σου πω τον πόνο μου. Πήγα, λέει, για ένα πράγμα στο σούπερ μάρκετ. Ένα. Ούτε λίστα, ούτε καρότσι — μόνο μια τσάντα πολλαπλών χρήσεων (αυτή που πάντα ξεχνάς στο αμάξι). Και κάπως, δεν ξέρω πώς, γύρισα σπίτι με 87 αντικείμενα, αλλά όχι αυτό που πήγα να πάρω.
Αυτό το “θα μπω για δύο λεπτά” είναι το μεγαλύτερο ψέμα που λέμε στον εαυτό μας μετά το “θα δω μόνο ένα επεισόδιο”. Γιατί εκεί μέσα, στο σούπερ μάρκετ, κάτι συμβαίνει. Μια παράξενη απώλεια μνήμης. Δεν θυμάσαι γιατί ήρθες, αλλά θυμάσαι ξαφνικά ότι χρειάζεσαι ρύζι για ριζότο (που δεν έχεις σκοπό να μαγειρέψεις), αποσμητικό ψυγείου (που δεν ήξερες ότι υπάρχει) και, φυσικά, εκείνες τις σοκολάτες που “είναι για τα παιδιά” — αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε παραδέξου το, ποιός τις τρώει τελικά;
Το σούπερ μάρκετ είναι μια μικρογραφία της ζωής: μπαίνεις με σχέδιο, χάνεις την εστίασή σου, παρασύρεσαι από το “νέο και βελτιωμένο” και στο τέλος φεύγεις με πράγματα που δεν ήξερες ότι χρειαζόσουν. Μέχρι να καταλάβεις ότι ξέχασες το μόνο που πραγματικά ήθελες.
Και κάπως έτσι καταλήγουμε να κουβαλάμε σακούλες γεμάτες “περίπου”, “ίσως” και “άστο μωρέ, θα το χρησιμοποιήσω”. Μήπως τελικά το ίδιο δεν κάνουμε και με τους ανθρώπους, τις αποφάσεις, τις ευκαιρίες; Πάμε για κάτι συγκεκριμένο και επιστρέφουμε με ό,τι είχε καλύτερο marketing.
Αλλά δεν πειράζει. Γιατί κάπου ανάμεσα στα άσχετα ψώνια και την τρέλα του ραφιού, υπάρχει και μια μικρή χαρά: η αίσθηση ότι έζησες λίγο αυθόρμητα. Ότι μπορεί να μην πήρες αυτό που ήθελες — αλλά τουλάχιστον πήρες κάτι που σου έφτιαξε τη διάθεση.
Tip of the Day: Αχ, Super Market αγάπη μου! Κάνε μια μέρα “λίστα μόνο για τα απαραίτητα” — και δες αν πραγματικά τα θυμάσαι. Μερικές φορές η απλότητα θέλει εξάσκηση.
Καλά εντάξει πλάκα κάνω, το πραγματικό tip of the Day είναι ένα: πριν μπεις στο σούπερ μάρκετ, γράψε τη λίστα σου. Και μετά… άφησε τη στο αμάξι. Έτσι κι αλλιώς, η ζωή έχει άλλα σχέδια. Γενικά…
