Καλημέρα SayYesser και καλή μας εβδομάδα!!!
Δεν είμαι αγχώδης. Απλώς μου αρέσει να κάνω πρόβα στο μυαλό μου όλα τα πιθανά σενάρια που δεν θα συμβούν ποτέ.
Ξέρεις, έτσι… για να είμαι προετοιμασμένη. Για το ενδεχόμενο να πέσει δορυφόρος στο μπαλκόνι, να μου τηλεφωνήσει ο διευθυντής από το 2012 ή να συναντήσω τυχαία κάποιον που δεν έχω δει δέκα χρόνια, και να μην έχω προλάβει να λουστώ.
Το μυαλό μου είναι σαν σκηνοθέτης που δεν ησυχάζει ποτέ. “Τι θα γίνει αν…” — η αγαπημένη του ατάκα.
Αν δεν απαντήσει στο μήνυμά μου, σημαίνει κάτι. Αν απαντήσει πολύ γρήγορα, σημαίνει άλλο κάτι. Αν δεν με καλέσουν στη δουλειά, πανικός. Αν με καλέσουν, μεγαλύτερος πανικός.
Και μέσα σε όλα αυτά, εγώ να παίζω όλους τους ρόλους: της ψύχραιμης, της έτοιμης, της “όλα υπό έλεγχο”.
Η αλήθεια είναι ότι το άγχος δεν είναι πάντα θηρίο. Μερικές φορές είναι απλώς μια υπερπαραγωγή φαντασίας. Μια σιωπηλή καταιγίδα από «κι αν», που δεν ξεσπά ποτέ.
Και εκεί, ανάμεσα στη μία και στις δύο το βράδυ, την ώρα που οι υπόλοιποι κοιμούνται, εγώ σκηνοθετώ επεισόδια ολόκληρα στο μυαλό μου:
Τι θα πω, τι θα γίνει, πώς θα αντιδράσω — ενώ το πιθανότερο είναι πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα χρειαστεί ποτέ.
Όμως, ξέρεις κάτι; Αυτή η «πρόβα ζωής» έχει κι ένα παράξενο καλό: με κάνει πιο έτοιμη για τα πραγματικά απρόοπτα. Όταν η ζωή μου πετάει μια σκηνή χωρίς σενάριο, εγώ έχω ήδη μελετήσει όλες τις εκδοχές.
Κουραστικό, ναι. Αλλά και λίγο παρηγορητικό. Γιατί αν δεν μπορώ να ελέγξω τον κόσμο, τουλάχιστον μπορώ να προβλέψω πώς θα ένιωθα αν γινόταν το χειρότερο.
Και κάπου εκεί, ανάμεσα σε υποθετικά σενάρια και εσωτερικά μονολόγια, βρίσκω μια μικρή ηρεμία: δεν είμαι τρελή. Είμαι απλώς δημιουργική με το άγχος μου. Δεν είμαι αγχώδης, απλώς κάνω πρόβα ζωής!
Tip of the Day: Αν το μυαλό σου παίζει σενάρια χωρίς να ρωτήσει, μην το μαλώσεις. Απλώς θυμήσου: το 99% αυτών δεν θα συμβεί ποτέ. Κι αυτό είναι ό,τι πιο καθησυχαστικό μπορεί να σου πει η πραγματικότητα.
