Καλημέρα SayYesser!!!
Ξέρω ότι ένα πράγμα σε θυμώνει περισσότερο κι από το να σου λένε ψέματα:
να σου πούνε την αλήθεια.
Όχι οποιαδήποτε αλήθεια—τη δική σου. Αυτή που σε καθρεφτίζει άβολα. Αυτή που δεν σηκώνει ωραιοποίηση, δικαιολογίες ή «μια άλλη στιγμή».
Ξέρεις γιατί πονάει τόσο;
Γιατί το ψέμα, όσο κι αν σε πληγώνει, σου αφήνει χώρο να κρυφτείς.
Η αλήθεια όμως…;
Η αλήθεια σε πιάνει από τον γιακά και σου λέει: «Μη φεύγεις. Κοίτα με».
Και εκεί, στον πρώτο θυμό, δεν θυμώνεις με αυτόν που στην είπε.
Με τον εαυτό σου θυμώνεις.
Με αυτά που ανέχεσαι.
Με αυτά που προσπέρασες.
Με αυτά που ξέρεις ότι έπρεπε να αλλάξεις χθες και ακόμα πας… από Δευτέρα.
Η αλήθεια σε τρομάζει γιατί κουβαλάει ευθύνη.
Και κουβαλάει και δύναμη.
Σε ξεβολεύει από τις δικαιολογίες σου και σε βάζει απέναντι από αυτό που πραγματικά είσαι.
Αλλά (και να το θυμάσαι αυτό)… σε ελευθερώνει.
Πιο αργά απ’ όσο θα ήθελες.
Πιο απότομα απ’ όσο αντέχεις.
Αλλά σε ελευθερώνει.
Κι όσο κι αν φωνάζεις «όχι τώρα, δεν θέλω, δεν μπορώ», η αλήθεια έχει έναν τρόπο να σε βρίσκει πάντα την κατάλληλη στιγμή. Όχι την εύκολη—την κατάλληλη.
Στο τέλος, θα δεις:
Δεν σε πείραξε η αλήθεια.
Σε πείραξε ότι δεν μπορούσες πια να την αγνοήσεις.
Tip of the Day: Μην φοβάσαι την αλήθεια που σε θυμώνει. Συνήθως είναι αυτή που έπρεπε να ακούσεις από καιρό. Γιατί;
1.Γιατί, όσο κι αν την κρύβεις κάτω από χαλιά, η αλήθεια έχει μνήμη. Και επιμονή.
2. Γιατί, καταλαβαίνεις πως δεν σε κυνηγούσε—σε περίμενε.
3. Γιατί, η αλήθεια δεν θέλει να την πιστέψεις· θέλει να τη δεις.
4. Γιατί, αυτό είναι το σημείο που σταματάς να προστατεύεις το ψέμα και αρχίζεις να προστατεύεις εσένα.
5. Γιατί, η αλήθεια δεν ζητάει την άδειά σου για να εμφανιστεί. Ζητάει μόνο το κουράγιο σου για να την αντέξεις.
Καλό σαββατοκύριακο είπαμε;
