Δική σου δουλειά είναι να συνεχίσεις — όχι να πείσεις

Καλημέρα SayYesser!!!

Άκου να δεις τι θυμήθηκα σήμερα! Μία αλήθεια που δεν την παραδέχεται κανείς φωναχτά — αλλά όλοι την έχουμε ζήσει στο πετσί μας:
ο μεγαλύτερός σου fan είναι κάποιος ξένος… και ο μεγαλύτερός σου hater κάποιος γνωστός σου. 

Μήπως έπεσες από τα σύννεφα; Καθόλου.
Αν το καλοσκεφτείς, πόσες φορές σε στήριξε απλόχερα ένα άτομο που μπορεί και να μην έχεις δει καν από κοντά στη ζωή σου; Κάποιος που πάτησε follow στην επιχείρηση σου χωρίς να σε ξέρει προσωπικά, που σχολίασε «μπράβο» σε μία επαγγελματική ή προσωπική επιτυχία, που αγόρασε κάτι από σένα, που σε άκουσε χωρίς να σε κρίνει;
Και πόσες φορές ένιωσες ένα ύπουλο, μικρό σφίξιμο στο στήθος από ανθρώπους που “υποτίθεται” ότι ήταν δικοί σου; Φίλοι, γνωστοί, οικογενειακοί κύκλοι… αυτοί που θα περίμενες πρώτοι να σου πουν «προχώρα».

Κι όμως — συχνά δεν το κάνουν.
Όχι από κακία. Από φόβο. Από σύγκριση. Από εκείνη τη μικρή φωνή μέσα τους που λέει «κι εγώ θα μπορούσα, αλλά δεν το τόλμησα». Εσύ, όμως, τόλμησες. Κι αυτό πονάει περισσότερο από οποιαδήποτε επιτυχία σου.

Ο ξένος, από την άλλη, δεν έχει κάτι να χάσει από σλενα. Δεν έχει παλιούς ρόλους να διατηρήσει, δεν έχει ανάγκη να σε “κρατήσει στη θέση σου”, δεν έχει μνήμες να συγκρίνει. Σε βλέπει όπως είσαι σήμερα — όχι όπως ήσουν στα 15, στα 20 ή “πριν γίνεις αυτό που είσαι τώρα”.

Ο ξένος σε βλέπει καθαρά.
Ο γνωστός σε βλέπει μέσα από τη σκόνη του δικού του καθρέφτη.

Και κάπου ανάμεσα σε αυτά τα δύο, υπάρχει η πιο απελευθερωτική αλήθεια: μην περιμένεις χειροκρότημα από εκείνους που δεν θα ανέβαιναν ποτέ στη σκηνή μαζί σου.
Δεν είναι δική σου δουλειά να τους πείσεις.
Δεν είναι δικό σου βάρος να κουβαλήσεις.

Δική σου δουλειά είναι να συνεχίσεις.
Να προχωράς, να μεγαλώνεις, να αλλάζεις — ακόμα κι αν αυτό μικραίνει τον κύκλο σου.
Και, πίστεψέ με, όσο ανεβαίνεις, τόσο θα εκπλήσσεσαι από το πόσο άνθρωποι που δεν σε ξέρουν… σε νιώθουν περισσότερο από αυτούς που σε ήξεραν μια ζωή.

Όχι, δεν είναι προδοσία.
Είναι εξέλιξη.

Και κάποια στιγμή θα συνειδητοποιήσεις πως εκείνοι οι ξένοι που σου δίνουν δύναμη, δεν είναι “ξένοι”. Είναι απλώς οι άνθρωποι που ταιριάζουν στη ζωή που φτιάχνεις τώρα — όχι σε εκείνη που άφησες πίσω.

Tip of the Day: Μην σπαταλάς ενέργεια να αποδείξεις ποιος είσαι σε όσους επιμένουν να σε βλέπουν όπως ήσουν. Επένδυσέ την σε αυτούς που σε βλέπουν σε αυτό που εξελίσσεσαι…
Εξάλλου, δική σου δουλειά είναι να συνεχίσεις — όχι να πείσεις!