Καλημέρα αγαπημένοι SayYessers!!!
Στο κλίμα των ημερών και το σημερινό editorial και θα σας πάω σε ένα μεγάλο αγκάθι ή ροδοπέταλο αναλόγως την περίπτωση, τα οικογενειακά τραπέζια… Αυτά τα κλασικά τα μεγάλα οικογενειακά τραπέζια, με θείους, θείες και μακρινά ξαδέρφια… Σε βλέπω χαμογελάς πονηρά ήδη…
Σαν παιδιά όλοι θυμόμαστε μεγάλα τραπέζια με συγγενείς και φίλους. Η χαρά και η ανυπομονησία πολλές φορές γινόταν εκνευρισμός, διαφωνίες και τσακωμοί για τους μεγάλους αλλά για μας τα παιδιά παρέμενε ένα πάρτυ, που μόνο ως παιδική αφέλεια θα το χαρακτήριζε κάποιος.
Όμως ο καιρός πέρασε και εγώ σου έχω νέα, εσύ είσαι ο”μεγάλος” πλέον που καλεί ή καλείται σε οικογενειακές συγκεντρώσεις και εσύ είσαι αυτός που οφείλει να διαχειριστεί την αδιάκριτη θεία, την κακιασμένη ξαδέρφη, το άτακτο παιδάκι που χτυπάει τα άλλα, τη μαμά του που του το επιτρέπει, τον μπάρμπα που θέλει να κάθεται με τη νεολαία και σου χαλάει το πλάνο του τραπεζιού, τον παππού που βρίζει σαν νταλικέρης ενώ μπροστά του παίζουν αμέριμνα πεντάχρονα και πόσα ακόμα…
Έχεις όμως και ένα δυνατό σημείο. Δεν είσαι οι γονείς σου. Δεν είσαι η μαμά σου που δεχόταν να την προσβάλουν για τη μαγειρική της αλλά ούτε και ο μπαμπάς σου που δεν έπαιρνε το μέρος της. Δεν είσαι η θεία σου, που δεν καθόταν λεπτό στο τραπέζι για να τους ευχαριστήσει όλους και στο τέλος εκείνη δεν την ευχαριστούσε κανείς.
Ο Covid-19 μας στέρησε πολλά και μας δίδαξε άλλα τόσα. Η ζωή μας είναι στιγμές. Κάθε τραπέζι με τους δικούς σου ανθρώπους μπορεί να είναι και το τελευταίο με την ίδια σύσταση, λίγο πολύ όπως όταν ήσουν μικρός δεν ήξερες πως εκείνη η μέρα που μαζευτήκατε στη γειτονιά για να παίξετε ήταν για τελευταία φορά.
Tip of the Day: Απόλαυσέ το. Εάν είσαι καλεσμένος και δεν περνάς καλά, δε χρειάζεται να μείνεις και μέχρι να σερβίρουν τον πατσά. Μετά το γλυκό ή τον καφέ αποσυρθείτε οικογενιακώς. Φήμες λένε πως χρονικά κάπου εκεί ανάβει το γλέντι. Φύγε όσο προλαβαίνεις. Αν εσύ κάνεις το τραπέζι, βάλε τους δικούς σου κανόνες. Αν η θεία έχει τρελάνει την ξαδέρφη σου πότε θα βρει ένα καλό παιδί να κουκουλωθεί ή πότε θα μείνει έγκυος, διάκοψέ την ευγενικά αλλά αυστηρά και άλλαξε θέμα. Αν η θεία επιμένει, απομόνωσέ την, γενικά και για πάντα. Αν η μαμά αφήνει το παιδί της να σου διαλύσει το σπίτι, βάλε όρια και στο παιδάκι και στη μαμά του. Γενικά να είσαι alert, να προλαβαίνεις καταστάσεις με όπλο σου το χιούμορ και να τις διακωμωδείς. Στο τέλος του τραπεζιού κάνε τον απολογισμό σου, αν οι αρνητικές σκέψεις είναι περισσότερες από τη χαρά της οικοδέσποινας, τότε ξέχνα το. Δεν είμαστε όλοι για όλα. Και πάλι έχεις δύο επιλογές. Ή δεν ξανακάνεις τραπέζι ή καλείς αυστηρά και μόνο αυτούς που θέλεις και όχι αυτούς που πρέπει. Αν η μαμά σου ή ο μπαμπάς σου ή η θεία σου γκρινιάξει, παρότρυνέ τους να καλέσουν τους λοιπούς συγγενείς στα δικά τους σπίτια…
Άντε και του χρόνου…
