“Ας είμαστε ελεύθεροι τουλάχιστον στο χαρτί”

O συγγραφέας Σταμάτης Γαλάνης παραχώρησε συνέντευξη στο Say Yes to the Press με αφορμή το νέο του βιβλίο.

«Ερωτευμένοι σχιζοφρενείς»… τι ωραίος τίτλος! Μιλήστε μας γι’ αυτό το βιβλίο.

Ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας. Ο ολοκληρωμένος τίτλος του είναι «Μια ρητορική συνείδησης, αγάπης και εσώτερης ανάφλεξης». Το αναφέρω καθώς θεωρώ πως με αυτό περιγράφεται η θεματολογία του βιβλίου αρκετά πιο εύστοχα. Επί της ουσίας, οι «ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΣ», όπως αρέσκομαι εγώ να αποκαλώ το βιβλίο, είναι μια συλλογή ιστοριών, μικρών ή μεγάλων διηγημάτων, χρονογραφημάτων και ευσύνοπτων δοκιμίων, τα οποία πλέκουν κόμπο στον κόμπο, μια ρητορική προβληματισμού, πνευματικής ανάφλεξης αλλά και ελπίδας. Τα προβλήματα του κόσμου μας είναι αμέτρητα. Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με μια πανδημία, αλλά με πολλές. Ορισμένες από αυτές είναι η πείνα, η οικονομική εξαθλίωση των λαών, ο καρκίνος, το μεταναστευτικό, οι άστεγοι. Κυρίως όμως, η έλλειψη ανθρωπισμού, η έλλειψη ενδιαφέροντος και αγώνα για όσα μας απασχολούν ή μας προβληματίζουν. Ταυτόχρονα, η διάθεσή μας να φτιάξουμε τον κόσμο, ο καθένας προσθέτοντας το δικό του μικρό λιθαράκι. Όλα αυτά λοιπόν, και αρκετά ακόμα, συντροφεύουν τους ήρωες, αλλά και τον αφηγητή του βιβλίου.

Η προσφορά του βιβλίου σας είναι διπλή. Εκτός από όσα θα μας χαρίσετε από την ανάγνωσή του, τα έσοδα θα διατεθούν στην Κιβωτό του Κόσμου. Τι σας ώθησε σε αυτή την απόφαση;

Είναι το «λιθαράκι» που μόλις σας ανέφερα. Ένα βιβλίο μπορεί να στέκει άρτια και γενναία στον λογοτεχνικό μας κόσμο από μόνο του. Ειδικά όταν αυτό φέρει και μεταφέρει ιδέες, προτάσεις και περιεχόμενο στον σύγχρονο κοινωνικό προβληματισμό. Ωστόσο, τουλάχιστον για την δική μου σκέψη, είναι διαφορετικό να μεταφέρεις ιδέες στο χαρτί, και διαφορετικό να συνδέεις αυτές τις ιδέες με ένα ιδιαίτερα σημαντικό φιλανθρωπικό σκοπό. Η ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ είναι μεταξύ των δεκάδων οργανισμών στην χώρα μας που παράγει απερίγραπτο έργο μέριμνας σε άπορες μητέρες και παιδιά. Την διάλεξα ωστόσο μεταξύ των άλλων καθώς διέκρινα ότι οι ανάγκες και τα προβλήματα έχουν πολλαπλασιαστεί. Ήταν φυσικά, ιδιαίτερα σημαντικό για εμένα, να διαβάσουν οι υπεύθυνοι του ΔΣ πρώτα το βιβλίο, και ύστερα να αποφασίσουν αν θα ήθελαν και εκείνοι να συμπορευτούν με αυτή την πρωτοβουλία, αλλά και την θεματολογία του βιβλίου.

Από το ποίημα ως το διήγημα είναι μακρύς ο δρόμος του λογοτέχνη; Το επόμενό σας βήμα υπάρχει ήδη ως σκέψη, επιθυμία ή όνειρο;

Είναι διαφορετικά είδη λόγου και έκφρασης τα οποία απαιτούν ευθύνη, στοργή και σεβασμό. Όπως η κάθε αληθινή ανθρώπινη σχέση. Η σύνδεση μεταξύ τους κυοφορούσε για αρκετό καιρό μέσα μου. Στο τέλος αφέθηκα στο ένστικτό μου το οποίο υπηρέτησε πιστά το θέλημά μου. Δεν νομίζω να υπάρχει άλλωστε λογοτεχνική νομοθεσία, η οποία να απαγορεύει τον συνδυασμό. Δεν είμαστε ελεύθεροι γενικά, οι πράξεις μας υπόκεινται σε κανόνες, συμπεριφορές και νόμους. Ας είμαστε ελεύθεροι τουλάχιστον στο χαρτί. Ας υποστηρίζουμε με κάθε μέσο τον λόγο μας. Απαντώντας το 2ο υποερώτημα θα έλεγα ότι υπάρχουν αρκετά σχέδια για το μέλλον: Νουβέλα, δοκίμιο αλλά και μια συλλογή ρήσεων και αποφθεγματων φιλοσοφικής, κοινωνικής, θρησκευτικής και ανθρωπολογικής θεωρίας. Για την ώρα ωστόσο, θα ήθελα να ζήσω λίγο παραπάνω το όμορφο ταξίδι των «ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΩΝ». Υπάρχουν κάποιες ακόμα σκέψεις για αυτό το βιβλίο, όπως μια μουσικοποιητική παρουσίασή του στο κοινό, όταν φυσικά σταματήσουν οι περιορισμοί που έχει επιφέρει η επιδημία.

Tης Βένιας Αντωνίου