Καλημέρα αγαπημένοι μου SayYessers!!!
Ξέρετε γιατί δεν βγαίνουν από όλα τα στρείδια μαργαριτάρια; Ένα στρείδι λοιπόν, για να παράγει μαργαριτάρια πρέπει πρώτα να έχει τραυματιστεί.
Οι πέρλες είναι μια επουλωμένη πληγή. Τα μαργαριτάρια είναι προϊόν του πόνου, αποτέλεσμα της εισόδου μιας παράξενης ή ανεπιθύμητης ουσίας μέσα στο στρείδι, όπως ένα παράσιτο ή ένας κόκκος άμμου.
Το εσωτερικό ενός κελύφους στρειδιού είναι μια λαμπερή ουσία που ονομάζεται nacar. Όταν ένας κόκκος άμμου εισχωρεί, τα κύτταρα nacar αρχίζουν να δουλεύουν και καλύπτουν τον κόκκο της άμμου με στρώματα και περισσότερα στρώματα για να προστατεύσουν το ανυπεράσπιστο σώμα από το στρείδι. Ως αποτέλεσμα σχηματίζεται ένα όμορφο μαργαριτάρι!
Στρείδι που δεν έχει πληγωθεί, με κανένα τρόπο, δεν παράγει μαργαριτάρια, γιατί το μαργαριτάρι είναι μια επουλωμένη πληγή.
Σου θυμίζει κάτι; Η αλήθεια είναι πως οι περισσότερες πληγωμένες ψυχές μοιάζουν με μαργαριτάρια. Το μεγαλύτερο επίτευγμα στη ζωή είναι να καταφέρεις να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται και η βασική σημασία της λέξης δεν ταυτίζεται με την αγάπη, που είναι ο ενθουσιασμός της στιγμής. Όλοι νιώθουμε τον πόνο, την απογοήτευση και την απόρριψη κάποια στιγμή στη ζωή μας. Οι άνθρωποι που έχουν πληγωθεί όμως, αγαπούν πιο βαθιά.
Σε ολόκληρη τη ζωή μας, μας αγαπούν με διαφορετικούς τρόπους, διαφορετικοί άνθρωποι. Μερικοί άνθρωποι αγαπούν με πάθος, άλλοι τρελά, άλλοι με τρυφερότητα, άλλοι με ζήλια και άλλοι εγωιστικά. Μερικοί άνθρωποι βλέπουν την αγάπη ως κάτι πολύτιμο, παλεύοντας για αυτήν και απολαμβάνοντάς την στο έπακρο. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολλή αγάπη να προσφέρουν στους άλλους, η οποία συχνά δεν εκτιμάται. Όσο πιο βαθιά αγαπάμε, τόσο πιο βαθιά ριζώνει στην ψυχή μας ο πόνος της απώλειας, της απιστίας, της προδοσίας…
Tip of the Day: Συχνά βιώνουμε τον πόνο ως έναν τρόπο για να αποκαλύψουμε τις πληγές μας και να μάθουμε περισσότερα για τον εαυτό μας. Αυτή η διαδικασία μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τα λάθη αλλά και τις επιτυχίες μας. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα συντρίμια της πληγωμένης ψυχής σου, βιώνοντας τον πόνο, μάθε να αγαπάς ξανά εσένα και έτσι θα ανακαλύψεις ότι μέσα σου κρύβεις θησαυρούς, μαργαριτάρια… τώρα αυτό που μένει είναι κάποιος να τα δει και να τα εκτιμήσει… Να θυμάσαι δεν είσαι για όλους παρά μόνο για αυτούς που αναγνωρίζουν την αξία σου.
