Καλημέρα SayYesser!!!
Σήμερα θα μιλήσουμε για μια λεπτή ισορροπία που όλοι έχουμε κληθεί να διαχειριστούμε: πότε να περιμένουμε υπομονετικά και πότε να καταλάβουμε ότι απλώς χάνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας. Ξέρεις, εκείνες οι στιγμές που λες «Μήπως πρέπει να περιμένω λίγο ακόμα;» αλλά το μέσα σου σιγοψιθυρίζει «Μην κοροϊδεύεις τον εαυτό σου, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει». Αν υπήρχε εγχειρίδιο στη ζωή, σίγουρα η ικανότητα να καταλαβαίνεις εγκαίρως τη διαφορά μεταξύ του να είμαι υπομονετικός και του χάνω την ώρα μου, θα ήταν στα ΤΟΡ 3!
Η υπομονή είναι, χωρίς αμφιβολία, αρετή. Μας διδάσκει να περιμένουμε, να είμαστε ανθεκτικοί και να μην τα παρατάμε με την πρώτη δυσκολία. Αλλά εδώ κρύβεται το επικίνδυνο σημείο: πόσο πρέπει να περιμένουμε; Ποια είναι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην επιμονή και στο χάσιμο χρόνου; Ότι η υπομονή έχει όρια!
Φαντάσου να περιμένεις στη στάση για ένα λεωφορείο που, τελικά, δεν έρχεται ποτέ. Στην αρχή, έχεις πίστη: «Θα έρθει, λίγο ακόμα». Μετά από λίγο, όμως, αρχίζεις να αμφιβάλλεις. Και εκεί, είναι που πρέπει να αναρωτηθείς: μήπως είναι ώρα να αλλάξω πορεία ή να βρω άλλο τρόπο να φτάσω εκεί που θέλω;
Το ίδιο ισχύει και στις σχέσεις, στη δουλειά, στα όνειρα που κυνηγάμε. Υπάρχουν καταστάσεις που αξίζουν την υπομονή μας, όπως μια σχέση που περνά κρίση ή ένα επαγγελματικό πρότζεκτ που χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αποδώσει καρπούς. Αλλά υπάρχουν κι εκείνες οι περιπτώσεις που ό,τι κι αν κάνεις, το αποτέλεσμα δε θα αλλάξει.
Και ιδού κάποια σημάδια ότι δεν χάνεις χρόνο:
1. Η κατάσταση δεν εξελίσσεται. Αν, παρά την προσπάθειά σου, τα πράγματα μένουν στάσιμα, ίσως είναι ώρα να επανεξετάσεις τις επιλογές σου.
2. Νιώθεις εξάντληση. Όταν η υπομονή σου αρχίζει να σου κοστίζει την ψυχική ή σωματική σου υγεία, τότε κάτι δεν πάει καλά.
3. Δεν βλέπεις προοπτική. Αν δε μπορείς να φανταστείς ένα θετικό μέλλον από αυτό που περιμένεις, ίσως είναι ώρα να στραφείς αλλού.
Όμως υπάρχουν και οι περιπτώσεις που αξίζουν την επιμονή σου και η υπομονή σου ανταμείβεται. Όταν βλέπεις μικρά αλλά σταθερά σημάδια προόδου, όταν νιώθεις ότι οι προσπάθειές σου εκτιμώνται ή όταν κάτι μέσα σου λέει πως «αξίζει». Το βασικότερο; Να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Tip of the Day: Μάθε να ακούς τη διαίσθησή σου. Όταν κάτι μέσα σου φωνάζει ότι σπαταλάς τον χρόνο σου, άκουσέ το. Ο χρόνος σου είναι πολύτιμος και αξίζει να τον επενδύεις σε ό,τι σε γεμίζει και σε εξελίσσει.
Κλείνω με μια σκέψη που με έχει βοηθήσει πολύ:
«Η υπομονή είναι σημαντική, αλλά ο χρόνος σου είναι ανεκτίμητος. Μην τον χαραμίζεις εκεί που δεν υπάρχει προοπτική.»
Καλή συνέχεια και… μην ξεχνάς, εσύ κρατάς το τιμόνι της ζωής σου! Άντε και καλό μας σαββατοκύριακο!
