Καλημέρα αγαπημένοι μου SayYessers!!!
Ουκ ολίγες φορές έχουμε γίνει μάρτυρες περιστατικών ή το έχουμε κάνει και εμείς οι ίδιοι, να προσπαθούμε να πείσουμε ένα μικρό παιδί να μοιραστεί τα πράγματά του με ένα άλλο παιδάκι -αγνώστων στοιχείων τις περισσότερες φορές. Αρχίζουμε λοιπόν τις απειλές και τα λογύδρια πως πρέπει να μοιράζεσαι, μην είσαι “κακό” παιδί, το άλλο παιδάκι είναι πιο μικρό από σένα οπότε εσύ που είσαι 5!!! χρονών πρέπει να υποχωρήσεις και να το αφήσεις να παίξει με τα πράγματά σου ή ακόμα και να τα πάρει μαζί του φεύγοντας… Όχι! Και θα σου πω το γιατί ή μάλλον θα στο περιγράψω για να το κάνεις εικόνα… Παίρνει η γυναίκα σου τα κλειδιά του αυτοκινήτου σου και τα δίνει σε έναν ξένο που εξέφρασε το θαυμασμό του για την “περιουσία” σου, ο οποίος διαμαρτύρεται και δε φεύγει αν δεν υποκύψεις στις πιέσεις του να το οδηγήσει, ναι για το δικό σου όχημα μιλάμε. Η σύζυγος λοιπόν με επικριτικό ύφος σε κοιτάει και σου λέει: “Φτάνει τώρα Παναγιώτη! Να είσαι ευγενικός με τον κύριο και να του δώσεις να κάνει βόλτα με το αμάξι σου. Τι σημαίνει δεν τον ξέρεις καν; Ανοησίες να μάθεις να μοιράζεσαι αλλιώς ξέχνα την τηλεόραση για μία εβδομάδα.” Άβολο ε; Αν είναι άβολο για σένα και δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να το σκεφτείς, φαντάσου ένα πεντάχρονο.
Το να μη θέλει το καμάρι σας να μοιραστεί κάτι με ένα αγνώστου ταυτότητος παιδάκι δεν το κάνει ούτε εγωιστή, ούτε κακομαθημένο. Το παιδί σου απλά προσπαθεί να εξερευνήσει τα όρια μεταξύ του εγώ και του άλλου. Δε γνωρίζει ακριβώς τη διαφορά του εγώ, εμένα, δικό μου απλά υπερασπίζεται την “περιοχή” του και ταυτίζει τον εαυτό του με τα παιχνίδια του. Ας μη δημιουργούμε ενοχικά παιδάκια μόνο και μόνο για κάτι που ούτε εμείς σαν ενήλικες θα επιτρέψουμε να μας συμβεί. Σκέψου να είσαι σε μία παιδική χαρά και η μαμά του Γιωργάκη να μη φεύγει αν δεν πάρει την τσάντα σου μαζί της. Θα της την έδινες; Πίστεψέ με, όχι… Μην περιμένεις λοιπόν από το μικρό σου ανθρωπάκι να είναι υπεράνω και να τα χαρίζει απλόχερα όλα, ίσα ίσα που πρέπει να το διδάξεις να ξέρει να βάζει τα όριά του, γιατί μέσα σου ξέρεις πως στη ζωή του μόνο κακό θα του κάνει η δίχως όρια δοτικότητά του…
Tip of the Day: Αφήστε τα παιδιά σας να αποφασίζουν μόνα τους για τα πράγματα που θέλουν να μοιράζονται. Μην τα γεμίζετε ενοχές επειδή το άλλο παιδάκι κλαίει και κυλιέται στα πατώματα. Μην κάνετε το συνήγορο στο άλλο παιδάκι. Φροντίστε και ενθαρρύνετε το δικό σας. Αυτός που πρέπει να επιληφθεί της κατάστασης είναι ο άλλος φροντιστής και όχι εσείς για το δικό σας παιδί… Αλλιώς να είστε έτοιμοι να δανείσετε το αυτοκίνητό σας, το εξοχικό σας ή το κινητό σας τηλέφωνο σε όποιον σας το ζητήσει… Τι θα πει δεν τον ξέρετε; Λεπτομέρειες… Μην είστε κακομαθημένοι…
