Claire’s Sparkling Room

Όπως αναφέρθηκε και στο editorial αφού οι τηλεοράσεις,τα sites, οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα μας κατακλύζονται από ειδήσεις και εικόνες πολέμου -και ναι ας μην κοροϊδευόμαστε, αυτό είναι το θέμα των ημερών, όπου βρεθείς και όπου σταθείς αυτό θα ακούσεις να συζητιέται. Οπότε ακόμα και αν τα παιδάκια μας τα προφυλάξουμε από την τηλεόραση είναι πολύ πιθανό να ακούσουν περιγραφές για τον πόλεμο στο σχολείο, σε σπίτια φίλων και συγγενών.

Όμως για κάθε ηλικία υπάρχει και η ανάλογη προσέγγιση.

Προσχολική ηλικία έως 8 ετών

Για τα μικρότερα παιδιά, οι ψυχολόγοι συνιστούν να τους δίνονται αληθινές αλλά καθησυχαστικές πληροφορίες.  Για παράδειγμα στην ερώτηση αν γίνεται πόλεμος η απάντηση πρέπει να είναι απλή και κατανοητή: «ναι γίνεται πόλεμος όμως εμείς είμαστε ασφαλείς».

Αν σας κάνουν μια επόμενη ερώτηση, δώστε την απάντηση απλά και ενισχύστε ξανά το αίσθημα της ασφάλειας.

Έτσι, αν ένα παιδί ρωτήσει, «Γιατί τσακώνονται;» οι γονείς μπορούν να πουν, «Μαλώνουν για το ποιος πρέπει να είναι υπεύθυνος, αλλά είναι πολύ μακριά από εδώ».

Είναι σημαντικό οι γονείς να καθησυχάζουν τα παιδιά τους και να διατηρούν ανοιχτό διάλογο.

Ηλικία 8 έως 12

Και πάλι, οι ψυχολόγοι προτρέπουν τους γονείς να διατηρήσουν το μήνυμα απλό και να ενισχύσουν την ιδέα της ειρήνης και των λύσεων μέσω διαλόγου.

Όταν τα παιδιά δείχνουν να μην καλύπτονται από τις απαντήσεις και να αναζητούν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον πόλεμο, είναι οκ αν δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις. Μπορείς να τους πεις πως δεν γνωρίζεις όμως θα επανέλθεις μόλις βρεις τις κατάλληλες απαντήσεις, έτσι λοιπόν χτίζεις μία σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους και βοηθάς τα παιδιά σου να σε θεωρούν μια αξιόπιστη πηγή.

Γυμνάσιο

Οι γονείς θα πρέπει να ξεκινήσουν ρωτώντας τα παιδιά του Γυμνασίου, τι γνωρίζουν για τον πόλεμο. Στη συνέχεια μπορούν να απαντήσουν σε συγκεκριμένες ερωτήσεις των παιδιών τους.

Η υποβολή ερωτήσεων επιτρέπει επίσης στους γονείς να ωθήσουν τα παιδιά τους προς τα γεγονότα, έτσι μπορούμε να διορθώσουμε τυχόν παρερμηνείες, «μου είπανε», «κάπου άκουσα» κτλ.

Εάν οι γονείς δεν γνωρίζουν την απάντηση σε κάτι, θα πρέπει να το αναζητήσουν μαζί με τα παιδιά τους. Έτσι στην ουσία τους μαθαίνεις, πού και πώς να βρίσκουν αξιόπιστες πληροφορίες και πώς να σκέφτονται σχετικά με την αναζήτηση πηγών.

Λύκειο

Οι έφηβοι θέλουν να ξέρουν τι σκέφτονται οι ενήλικες και αυτό συμβαίνει γιατί επηρεάζονται πραγματικά από αυτούς καθώς και από άλλους ανθρώπους στον περίγυρο.

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν τους εφήβους τους να σκεφτούν και να κρίνουν αν από εκεί που αντλούν τις πληροφορίες τους είναι αξιόπιστη η πηγή και αν όχι να τους βοηθήσουν να αναζητήσουν μαζί τις απαντήσεις.

Για να είσαι στις αναμνήσεις των παιδιών σου αύριο, πρέπει να είσαι στη ζωή τους σήμερα. Μην τα αγνοείς και μην υποτιμάς τις όποιες απορίες έχουν. Ίσως φοβούνται, ίσως είναι μπερδεμένα, ίσως έχουν καταλάβει κάτι λάθος… Εσύ πρέπει να είσαι εκεί και αναλόγως την ηλικία να τα προετοιμάζεις, να τα καθησυχάσεις και να προσπαθήσεις να απαντήσεις σε όλες τους τις ερωτήσεις..