Γονείς και “αγαπημένο παιδί”: Οι ενοχές, η αγάπη και η αλήθεια!

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι γονείς λένε ότι αγαπούν εξίσου τα παιδιά τους και ότι δεν έχουν καμία προτίμηση… ότι δηλαδή δεν έχουν “αγαπημένο παιδί”. Είναι όμως έτσι;

“Δεν έχει κάθε γονιός ένα αγαπημένο παιδί, αλλά πολλοί έχουν” σύμφωνα με την Jessica Griffin, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχιατρικής και παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, στις ΗΠΑ. “Οι μητέρες, ιδιαίτερα, δείχνουν εύνοια σε παιδιά που έχουν παρόμοιες αξίες με αυτές και που ασχολούνται περισσότερο με την οικογένεια”.

Ανεξάρτητα από τον λόγο, ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι πολλοί γονείς έχουν αγαπημένο παιδί -είτε το παραδέχονται είτε όχι. Σύμφωνα με σχετική μελέτη, έως και το 74% των μαμάδων και το 70% των μπαμπάδων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει αποδειχθεί ότι επιδεικνύουν προνομιακή μεταχείριση σε ένα παιδί.

Η σειρά γέννησης παίζει ρόλο

Όταν οι γονείς παραδέχονται ότι έχουν ένα αγαπημένο παιδί, έχει αποδειχθεί πως αναφορικά με το ποιο προτιμούν παίζει σημαντικό ρόλο η σειρά γέννησης. Σύμφωνα με έρευνα του YouGov, οι γονείς που παραδέχτηκαν ότι έχουν ένα αγαπημένο παιδί, αναφέρονταν συνήθως στο μικρότερο παιδί της οικογένειας, με το 62% των γονέων που έχουν δύο παιδιά να επιλέγουν το δεύτερο. Το 43% των γονέων με τρία ή περισσότερα παιδιά προτιμούν το τελευταίο τους παιδί, με το 1/3 να επιλέγει ένα μεσαίο παιδί και μόλις το 19% να κλίνει προς το μεγαλύτερο.

Σύμφωνα με ειδικούς η εύνοια προς ένα μικρότερο παιδί συχνά έχει να κάνει με τις κοινωνικές και συναισθηματικές δεξιότητες που σχετίζονται με τη σειρά γέννησης. Δηλαδή, οι γονείς μαθαίνουν όλο και περισσότερα για την ανατροφή των παιδιών περνώντας τα χρόνια και συνειδητοποιούν τι επιθυμούν να “μεταδώσουν” στους απογόνους τους, ενώ όταν απέκτησαν το πρώτο τους παιδί δεν είχαν εμπειρία ούτε επαρκή γνώση. Σε γενικές γραμμές, οι γονείς έχουν την τάση να δείχνουν προτίμηση και να ευνοούν το παιδί που τους μοιάζει περισσότερο, που τους θυμίζει τον εαυτό τους ή που βλέπουν σε αυτό ό,τι εκείνοι θεωρούν  “επιτυχία” στο μεγάλωμα ενός παιδιού.

Ενοχές, απογοήτευση, ανασφάλειες…

Αν και οι γονείς έχουν συχνά ένα αγαπημένο παιδί, είναι γεμάτοι από ενοχές, πιστεύοντας ότι αυτή η προτίμηση σε περίπτωση που γίνει αντιληπτή, θα έχει σοβαρό αντίκτυπο στην αυτοεκτίμηση του παιδιού που δεν έχει την εύνοιά τους. Ο φόβος τους βέβαια δεν είναι αβάσιμος… Όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν την προσοχή των γονιών τους απογοητεύονται, έχουν πολλές ανασφάλειες και φόβο μήπως είναι ανάξια να αγαπηθούν…

Τι πιστεύουν τα παιδιά

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα παιδιά δεν έχουν ιδέα ποιο προτιμούν οι γονείς τους. Η J.Griffin υποστηρίζει ότι είναι αναμενόμενο και αποδεκτό να έχουν οι γονείς αγαπημένο παιδί και ότι δεν πρέπει να έχουν ενοχές εάν αισθάνονται πιο κοντά στο ένα παιδί σε σχέση με το άλλο. Υπογραμμίζει μάλιστα ότι αν και τα παιδιά που πιστεύουν ότι είναι τα λιγότερο ευνοημένα τείνουν να έχουν χαμηλότερη αυτοεκτίμηση, σχεδόν πάντα τα παιδιά δεν ξέρουν ποιο είναι το αγαπημένο των γονιών τους!

Άλλο προτίμηση… άλλο αγάπη

Όταν οι γονείς λένε στα παιδιά τους ότι τα αγαπούν όλα το ίδιο λένε αλήθεια, ακόμα κι αν είναι ανά περιόδους πιο κοντά στο ένα ή στο άλλο παιδί. “Θα υπάρξουν μέρες που προτιμάμε να είμαστε πιο κοντά στο ένα παιδί από το άλλο, για πολλούς διαφορετικούς λόγους” αλλά “το πολύ σημαντικό που πρέπει να θυμάστε είναι ότι το να έχετε ένα αγαπημένο παιδί δεν σημαίνει ότι αγαπάτε λιγότερο τα άλλα παιδιά σας”.