H “ιατρική ακριβείας” στη μάχη κατά της παχυσαρκίας

Πάρα πολλοί άνθρωποι παγκοσμίως προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την παχυσαρκία. Μια νέα μελέτη φέρνει στο προσκήνιο την ιατρική ακριβείας η οποία μπορεί να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Obesity, διαχώρισε τους 450 συμμετέχοντες με βάση τα δεδομένα γενετικής, μεταβολισμού, ορμονών και συμπεριφοράς, ορίζοντας αντίστοιχα τις αιτίες της πείνας, ξεκινώντας από το «πεινασμένο μυαλό» και τη σχέση του με τον κορεσμό κατά τη διάρκεια του γεύματος, το «πεινασμένο στομάχι» και τη διάρκεια του κορεσμού έως το επόμενο γεύμα, τη «συναισθηματική πείνα» που σχετίζεται με το αίσθημα της ανταμοιβής και τον χαμηλό μεταβολισμό. Ανάλογα με την υποβόσκουσα παθοφυσιολογία των ασθενών και ανάλογα με το είδος της, οι επιστήμονες επέλεξαν και τη χορήγηση διαφορετικών φαρμάκων. Κράτησαν και μια πέμπτη ομάδα χωρίς συγκεκριμένο προσδιορισμό του είδους της παχυσαρκίας και στην οποία χορήγησαν φάρμακα χωρίς όμως να εστιάζουν στον φαινότυπο.

Το συμπέρασμα ήταν η απώλεια βάρους να είναι σχεδόν διπλάσια στους παχυσάρκους που χωρίστηκαν με κριτήριο τον φαινότυπό τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά από 12 μήνες διαπιστώθηκε ότι το 79% είχε χάσει πάνω από 10% του βάρους του, σε αντίθεση με εκείνους που είχαν λάβει γενική θεραπεία και από τους οποίους μόνο το 34% είχε χάσει το 10% του αρχικού του βάρους.

Από τη μελέτη προέκυψε ότι…

  • Η συναισθηματική πείνα πυροδοτείται από συναισθηματικά ερεθίσματα, με αποτέλεσμα η συγκεκριμένη ομάδα να δηλώνει 2,8 φορές υψηλότερα επίπεδα άγχους, ενώ ο χαμηλός μεταβολισμός προκαλεί αναποτελεσματική καύση θερμίδων.
  • Το ποσοστό αποτυχίας στις ομάδες των φαινοτύπων έφτασε το 2%, ενώ στην ομάδα χωρίς συγκεκριμένο φαινότυπο το 26%.
  • Το «πεινασμένο μυαλό» προκαλεί υπερβολική κατανάλωση θερμίδων χωρίς ο “συμμετέχοντας” να χορταίνει και γι’ αυτό αυτό η συγκεκριμένη ομάδα κατανάλωνε 62% περισσότερες θερμίδες από το κανονικό προκειμένου να χορτάσει.
  • Όσοι εντάχθηκαν στην κατηγορία «πεινασμένο στομάχι» ένιωθαν ότι πεινούσαν συνέχεια και όπως διαπιστώθηκε, το στομάχι τους αδειάζει κατά 31% νωρίτερα από τους υπολοίπους.
  • Στο 27% των παχυσάρκων αναγνωρίστηκαν δύο ή περισσότεροι φαινότυποι.
  • Από τους συμμετέχοντες που δεν εντάχθηκαν σε κάποιο φαινότυπο, το 35% έχασε μόλις το 10% του βάρους του, το 17% έχασε το 15% του βάρους του και μόνο το 8% έχασε το 20% του βάρους του.