Ανοχή; Τέλος.

Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!

Πολύ συχνά μέσα από αυτή τη στήλη σου λέω πως η ζωή είναι πολύ μικρή για να κρατάς κακίες και απλά πρέπει να προσπερνάς ό,τι σε ενοχλεί, να μην αναλώνεσαι και απλά να πηγαίνεις παρακάτω. Όμως κάπου εδώ θα ήθελα να σου πω ότι η ζωή είναι επίσης πολύ μικρή και για να ανέχεσαι τα πάντα!

Οι αξίες μας δεν πρέπει να μας επιτρέπουν την τυφλή υποταγή και την ανοχή σε όλα, καθώς ενεργούν ως οι εσωτερικές μας εντολές πορείας. Και αυτές πρέπει να ακολουθούμε. Είναι η πυξίδα μας στο να μη χάνουμε το σημείο που θέλουμε να φτάσουμε και τι άνθρωποι θέλουμε να είμαστε.

Εάν δεν είμαστε ακόμα σίγουροι ποιες είναι οι βασικές μας αξίες, ας επικεντρωθούμε σε ό,τι δεν μας αρέσει, σε ό,τι μας στεναχωρεί ή σε ό,τι μας κάνει να νιώθουμε άβολα και τότε πρέπει να το κάνουμε σκοπό ζωής να το αλλάξουμε ή να το καταργήσουμε. Τότε μόνο θα βρούμε τον προσανατολισμό μας και δεν θα ξαναχαθούμε ποτέ αλλά ούτε και θα ανεχθούμε ξανά ό,τι μας δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα και επηρεάζει τη ζωή και την προσωπικότητά μας.

Αν δεν ξέρουμε πώς να το κάνουμε ας “ακολουθήσουμε” ανθρώπους που έχουν τα κότσια να ενεργήσουν σύμφωνα με αυτό που απορρίπτουν, γιατί η ζωή μας έχει δείξει πως αν ανέχεσαι τα πάντα, στην ουσία δεν αντιστέκεσαι ποτέ και σε τίποτα.

Tip of the Day: Πολλές φορές ακούγεται η φράση “με τα όχι χτίζονται καριέρες”, εγώ λοιπόν θα συμπλήρωνα πως με τα όχι χτίζουμε χαρακτήρα, προσωπικότητα, ταυτότητα και μόνο τότε προχωράμε πραγματικά παρακάτω. Και όπως πολύ εύστοχα είχε πει ο Μαρκ Μάνσον «Μας καθορίζει αυτό που επιλέγουμε να απορρίψουμε. Και αν δεν απορρίψουμε τίποτα, ουσιαστικά δεν έχουμε καμία ταυτότητα».-