Get a life…

Καλημέρα SayYesser!!!

Λύσσαξες με το ζεύγος Μπισμπίκη-Βανδή και σαν μην μας έφταναν τα εγχώρια πλέον ασχολούμαστε και με τον εθνικό μας Γιάννη, τον Αντετοκούνμπο καλέ, που τόλμησε να ανεβάσει φωτογραφία που ακουμπάει τον ποπό της γυναίκας του.

Ε, αφού μου το ζήτησες θα σου πω τη γνώμη μου και ας “πέσεις να με φας”. Δεν με νοιάζει! Δεν με επηρεάζει! Δεν με ενοχλεί! Δεν μου αλλάζει τίποτα στη ζωή και την καθημερινότητά μου! Και να σε ρωτήσω και εγώ με τη σειρά μου; Εσένα γιατί σε νοιάζει τόσο; Γιατί σχολιάζεις τόσο άσχημα δύο ανθρώπους που είναι ερωτευμένοι και εκφράζονται όπως θέλουν; Από πότε ο έρωτας είναι ποινικά κολάσιμος; Όσο και αν μας φαίνεται παρωχημένη η τόση προβολή, όσο και αν μας ξενίζουν τα ζεϊμπέκικα και οι αφιερώσεις (αλήθεια τώρα, όλοι μεγαλώσατε με γαλλικά και πιάνο φαντάζομαι), όσο και αν επηρεάζει την αισθητική μας ένα άγγιγμα στα οπίσθια, πως καταφέραμε να πάμε από το “εγώ είμαι προοδευτικός” στο “σαν δεν ντρέπονται λίγο”.

Επίσης ακούω για τα παιδιά τους. Ναι, σε αυτά είναι υπόλογοι και ο καθένας τους ό,τι σπείρει θα θερίσει. Όμως μην μπερδεύεσαι, είναι υπόλογοι στα παιδιά τους και όχι σε σένα που σε έπιασε ο πόνος να τα προστατέψεις από την υπερέκθεση των γονιών τους!

Αν κάνεις μία βόλτα στα μπουζούκια, εκεί όπου εκτυλίσσονται οι απαγορευμένες για κάποιους εικόνες, και κάνεις μία βόλτα από τα τραπέζια, σου βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι θα δεις πολλούς Μπισμπίκηδες να χορεύουν ακόμα και “άτσαλα” για τα μάτια του έρωτά τους και θα δεις και πολλές Δεσποινούλες να αφιερώνουν καψουροτράγουδα στο εκάστοτε ταίρι. Αυτό δεν σε ενοχλεί; Όχι, γιατί αυτοί είναι άσημοι και δεν έχουν ενδιαφέρον ώστε να τους σχολιάσεις και να βγάλεις τη χολή σου στα social.

Tip of the Day: Μην σπαταλάς μωρέ τον χρόνο σου με το να σχολιάζεις τους άλλους που ζουν τη ζωή τους. Αν μπορείς σου εύχομαι να τα καταφέρεις και εσύ να είσαι 50plus και κορμάρα σαν τη Βανδή αλλά και ακομπλεξάριστος ερωτευμένος άντρας σαν τον Μπισμπίκη. Ο έρωτας δεν είναι ποτέ λάθος, απλά ο καθένας μας ανάλογα με την παιδεία, τα ερεθίσματα και τον χώρο που κινείται εκφράζεται αλλιώς… Θα σου πω πού εντοπίζω το λάθος, κοιτάμε πολύ τις ζωές των άλλων και μένουν οι δικές μας πίσω…