ναρωτήθηκες ποτέ αν ένας άνθρωπος που τον εμπιστεύεσαι από τα πρώτα βήματα της ζωής σου σε προγραμματίζει μαθηματικά για να οδηγηθείς στο θάνατο ή σε μία μόνιμη αναπηρία? Αναρωτήθηκες ποτέ τι ακριβώς κάνουν οι γονείς, οι συγγενείς και οι δάσκαλοί μας όταν μας παρουσιάζουν μια ωραιοποιημένη κατάσταση η οποία δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα? Αυτό φυσικά δεν γίνεται πάντα σκόπιμα (τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις) αυτό όμως δεν βγάζει από την εξίσωση τον τεράστιο κίνδυνο στον οποίο μας βάζουν. Και σε αυτό τη σημείο να μιλήσουμε για τους ειδικούς, τους ιερείς του Άρεως (MARCH) τους δάσκαλους πολεμικών τεχνών (martial priests) εξ ου και το όνομα. Ενώ γνωρίζουν ή τουλάχιστον θα έπρεπε να γνωρίζουν τι σημαίνει βία και κίνδυνος και να προετοιμάζουν τους μαθητές τους για αυτό, κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Πιστοί σε απαρχαιωμένα συστήματα θέτουν τους μαθητές τους σε τεράστιο φυσικό αλλά και νομικό κίνδυνο εν αγνοία των μαθητών τους, δημιουργόντας τους μία ψευδή αίσθηση ικανότητας και ασφάλειας, προγραμματίζοντάς τους έτσι για να καταλήξουν δυστυχώς νεκροί, ανάπηροι ή στη φυλακη. Σε μια πραγματική μάχη στο δρόμο η ΤΑΧΎΤΗΤΆ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ αποκτούν μεγάλη σημασία! Στη μάχη στον δρόμο θα υπάρξει μια μόνο ευκαιρία. Στο ρινγκ μπορεί να είναι κάποιος γρήγορος σαν αστραπή, αλλά στον δρόμο επικρατεί αυτός που μπορεί και είναι διατεθειμένος να κάνει την μεγαλύτερη ζημιά. Στην πραγματική μάχη οι απλές και γρήγορες κινήσεις είναι πιο αποτελεσματικές γιατί δεν υπάρχει χρόνος για φιγούρες! Όποια σχολή πολεμικών τεχνών καταφέρνει να κάνει τους μαθητές να έχουν τέτοια αντιληπτικότητα απλότητας αλλά και σοβαρότητας, αποφεύγοντας τις ανόητες φιγουρατζίδικες κινήσεις, αυτή η σχολή είναι μεγάλο όφελος για τον ασκούμενο. Σε ένα ντότζο, η ρινγκ η τατάμι όπου όλη η ενέργεια εκδηλώνεται μέσα σε ένα σύνολο κανόνων, ακόμα και η πιο περιορισμένη ακραία έκβαση της προπόνησης είναι το ελάχιστο που μπορεί να συμβεί στον δρόμο. Στον δρόμο δεν υπάρχει κανείς μεταξύ σας, ούτε προπονητές, ούτε διαιτητές… Κανένα καμπανάκι δεν θα σε σώσει εκεί έξω…