Θέλετε να δείτε άβαταρ από την εποχή του Χαλκού;

Πώς θα σας φαινόταν αν βλέπατε απέναντί σας πρόσωπα που έζησαν χιλιάδες χρόνια πριν;

Χάρη στην Τεχνητή Νοημοσύνη μπορούμε να δούμε ψηφιακές αναπαραστάσεις ανθρώπων που έζησαν από την εποχή του Χαλκού μέχρι τον 16ο αιώνα στο Περθ της Σκωτίας και μας κάνει να φανταζόμαστε πώς θα ήταν να “γνωρίζαμε” τους μακρινούς μας προγόνους που σήμερα δεν έχουμε καν εικόνα του πώς ήταν…

Στις 30 Μαρτίου, στο νέο Μουσείο του Περθ το παρόν συναντάει το παρελθόν με έναν υπέροχο τρόπο. Οι επισκέπτες του μουσείου θα μπορούν πλέον να “συναντούν” άνδρες και γυναίκες που έζησαν πριν από χιλιάδες χρόνια στη Σκωτία. Ειδικότερα, ο χώρος θα διαθέτει ψηφιακές αναπαραστάσεις των προσώπων τεσσάρων ατόμων που έζησαν στην περιοχή πριν από χιλιάδες χρόνια.

Ιστορίες για πρόσωπα

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν ανέλυσαν ανθρώπινα λείψανα από τη συλλογή του μουσείου. Χρησιμοποιώντας ραδιοάνθρακα, ισοτοπικές αναλύσεις, DNA, οδοντιατρικές και οστεολογικές εξετάσεις κατάφεραν να βρουν πληροφορίες για τη ζωή και τον θάνατο κάθε ανθρώπου. Οι επιστήμονες αφού συγκέντρωσαν χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με την ηλικία, το φύλο αλλά και την κατάσταση υγείας των ανθρώπων, βοήθησαν σημαντικά τον κρανιοπροσωπικό ανθρωπολόγο Chris Rynn να δημιουργήσει ζωντανές, κινούμενες φιγούρες… άβαταρ από το μακρινό παρελθόν! Έτσι, δημιουργήθηκε η μόνιμη έκθεση με
με τίτλο «Ιστορίες για πρόσωπα». Χάρη στην ΑΙ βλέπουμε αναπαραστάσεις που έχουν κίνηση! Για παράδειγμα μπορούν να ανοιγοκλείνουν τα μάτια τους και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο επιμελητής Μαρκ Χολ μοιάζουν με “άβαταρ από το παρελθόν, που είναι εδώ για να μας καθοδηγήσουν μέσα από κάποιες από τις πραγματικότητές τους”.

Έτσι, λοιπόν, αν βρεθούμε στο Μουσείο θα δούμε, μεταξύ άλλων, μια γυναίκα που έζησε πριν από 4.000 χρόνια και σήμερα ξέρουμε ότι αντιμετώπιζε προβλήματα με τη μέση της! Ξέρουμε, επίσης, ότι είχε ύψος περίπου 1 μόλις μέτρο και ότι “είναι” γύρω στα 40.

Εντυπωσιακό αλλά όχι… άβολα αληθινό

Η έκθεση θα προβάλλει τις αναπαραστάσεις με κινούμενα σχέδια και θα μπορούμε να μάθουμε πώς ο δημιουργός τους έφτιαξε την καθεμία. Στόχος ήταν να δημιουργήσει φιγούρες που να είναι πολύ κοντά στην πραγματικότητα αλλά να μην κάνει τους επισκέπτες να αισθάνονται άβολα… Επιδίωξή του ήταν να νιώθουν όσοι επισκέπτονται την έκθεση ότι έχουν γνωρίσει κάποιον!